Χρόνο με το χρόνο η ελαιοκαλλιέργεια εγκαταλείπεται από τους αγρότες ή όσους έχουν ελαιοχώραφα και το πρόβλημα αυτό ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Κριτσάς Νίκος Αφορδακός το συναρτά με την ακολουθούμενη ως σήμερα Κοινή Αγροτική Πολιτική και τις επιδοτήσεις που αντί να ενισχύουν δίνοντας κίνητρα να συνεχιστεί η ελαιοπαραγωγή, λειτουργεί ως αντικίνητρο, αφού επιδοτεί τον αριθμό των ελαιοδέντρων και όχι το παραγόμενο προϊόν.
Οπότε, ο καθένας και κυρίως οι όχι κατ’ επάγγελμα αγρότες, που έχουν στην κατοχή τους ελαιόδεντρα (και είναι το μεγαλύτερο ποσοστό), εγκαταλείπουν στην τύχη τους τις καλλιέργειες ενώ συνεχίζουν να εισπράττουν την επιδότηση…
Δυστυχώς, ενώ το πρόβλημα έχει επισημανθεί και ζητηθεί διόρθωση της πολιτικής αυτής, ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού Κριτσάς δεν έκρυψε το φόβο του ότι και με την αναμόρφωση που πρόκειται να γίνει στη νέα ΚΑΠ, αντί να υπάρξει εξορθολογισμός της κατάστασης αυτής, θα επιδεινωθεί.
Οι κάτοχοι ελαιοκαλλιεργειών κάτω των 9 στρεμμάτων θα εξαιρεθούν από την αναδιανεμητική πριμοδότηση, της οποίας ο μέσος όρος διαμορφώνεται στα 15.7 ευρώ/στρέμμα.
Οι παραγωγοί αυτοί θα δικαιούνται μόνο τη βασική ενίσχυση που καθορίζεται στα 28,5 ευρώ/στρέμμα και για να συγκεντρώσουν τα 250 ευρώ και να την εισπράξουν θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον 9 στρέμματα. Πιο απλά, όσοι ελαιοπαραγωγοί έχουν κάτω από 10 θα τεθούν εκτός επιδοτήσεων.
Στο σύνολο των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, το 40% είναι ελαιοκαλλιέργειες. Εντούτοις εισπράττουν μόνο το 20% των επιδοτήσεων. Ηδη εξαιρούνται όσοι έχουν ελιές σε λιγότερα από 4 στρέμματα και δεν εισπράττουν επιδότηση, όσων το συνολικό ποσό είναι λιγότερο των 250 ευρώ, γεγονός που είναι και άστοχο και άδικο, τόνισε ο κ. Αφορδακός.
Η νέα ΚΑΠ πιθανότατα θα συνεχίσει να επιδοτεί τα ελαιόδεντρα. Αλλά οι ενισχύσεις θα ’πρεπε να συνδεθούν με την ποσότητα και την ποιότητα του παραγόμενο ελαιολάδου, ώστε, όπως είπε ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού, να λειτουργήσει θετικά για το μέλλον, αποτρέποντας την εγκατάλειψη των ελαιοκαλλιεργειών.
Τα ελαιόδεντρα που συνθέτουν τους ελαιώνες, χρειάστηκαν εργασία και μόχθο πολλών γενεών για να δημιουργηθούν και τα ελαιόδεντρα δίνουν προστιθέμενη αξία στο χωράφι. Οι ελαιώνες δεν πρέπει να συγκρίνονται με άλλες καλλιέργειες ή πολύ περισσότερο με βοσκότοπους και πρέπει να αποτελέσουν ειδική αγρονομική περιφέρεια.
Εξ άλλου η εγκατάλειψη των δυσπρόσιτων ελαιώνων λόγω υψηλού κόστους καλλιέργειας, οδηγεί σε πυρκαϊές με πολλές περιβαλλοντικές συνέπειες και γι’ αυτό πρέπει να προστατευτούν μέσω της ΚΑΠ, όπως θα κάνει και η Ισπανία, είπε ο κ. Αφορδακός.
ΝΙΚΟΣ ΤΡΑΝΤΑΣ
