Σητεία:
Μια πόλη που δεν διεκδικεί, δεν απαιτεί, δεν πετυχαίνει.
Μια πόλη που δεν έχει παρουσία και δυναμική εκπροσώπηση στα τεκταινόμενα του Νησιού μας.
Μια πόλη που θα πρέπει επιτέλους να βγει δυναμικά μπροστά και να διεκδικήσει τον χαμένο της χρόνο.
Όσο και αν αυτό μας πικραίνει Φίλες και Φίλοι σαν πολίτες αυτού του τόπου, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Τόσο το Λιμάνι μας όσο και το Αεροδρόμιο, χαρακτηρίζονται ως πύλες εισόδου της Ανατολικής Κρήτης. Ε και;. Είδατε εσείς αυτό να σημαίνει κάτι;. Το μεν Αεροδρόμιο, ο σημερινός Υπουργός Υποδομών θεωρεί ότι είναι ασύμφορο και ούτε λίγο ούτε πολύ επιθυμία του είναι να κλείσει, το δε Λιμάνι με ένα δρομολόγιο την εβδομάδα το Χειμώνα και άντε δύο την καλοκαιρινή περίοδο, κάποια στιγμή θα υποβαθμιστεί ο ρόλος του και θα κριθεί και αυτό ασύμφορο και τότε δεν μένει παρά να κλείσει από μόνο του. Την Γέφυρα του Χαμαιζίου έχουμε βαρεθεί να την καμαρώνουμε στην σημερινή της κατάσταση, σε αντίθεση με τη μεγάλη Γέφυρα που κατασκευάζεται λίγο πριν τις Γούβες Ηρακλείου η οποία άρχισε πριν ενάμιση χρόνο περίπου και σε πολύ λίγο διάστημα είναι έτοιμη να παραδοθεί. Να μιλήσουμε για επενδύσεις και ανάπτυξη στην περιοχή μας; Λέξεις που εδώ και χρόνια είναι άγνωστες για την πόλη μας. Λέξεις που ποτέ δεν συζητήθηκαν σοβαρά και ποτέ δεν μπήκαν στην ατζέντα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέχρι σήμερα. Όπως δε φαίνεται, δεν υπάρχει κανείς προγραμματισμός αλλά ούτε και μελέτες στα συρτάρια του Δήμου που να βρίσκονται σε εξέλιξη και να σηματοδοτούν μελλοντικά έργα που να δίνουν έστω σημεία αισιοδοξίας. Τα κονδύλια από ένα σωρό προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επί της ουσίας είναι λεφτά και δικά μας, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν δώσει μεγάλη ανάσα στην περιοχή μας, δυστυχώς χάνονται το ένα πίσω από το άλλο και καμία αναφορά δεν γίνεται από τους εμπλεκόμενους. Τελικά πού πάμε;
Εμείς τι κάνουμε;. Μένουμε απλοί παρατηρητές των εξελίξεων; Θα περιμένουμε συνεχώς κάποιους άλλους να αποφασίζουν για την τύχη τη δική μας και των παιδιών μας; Θα συνεχίσουμε να λέμε ότι για όλα τα κακά μας φταίνε οι άλλοι; Ως πότε θα μας σερβίρουν την γνωστή αυτή καραμέλα… Μήπως εμείς τελικά δεν κάνουμε κάτι σωστά και θα πρέπει έστω και αργά να το αντιληφθούμε και να το διορθώσουμε;
Είναι καιρός πλέον, όλοι μαζί να εντείνουμε τις προσπάθειες μας, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας και από το πόστο που κατέχει, να διεκδικήσουμε, να απαιτήσουμε και να πετύχουμε αυτά που μας ανήκουν. Να ανακτήσουμε το χαμένο χρόνο που τόσο πίσω μας έχει πάει .Να υπάρξει ένας ικανός ηγέτης με τόλμη και όραμα, με αγάπη και ανιδιοτέλεια, μακριά από κόμματα και δεσμεύσεις, καθαρός και δυναμικός, ώστε να δώσει ελπίδα και αισιοδοξία για να πάει επιτέλους μπροστά αυτός ο τόπος που τοσόανάγκη το έχει!
Κ. Κατσικαλάκης Αρχιτέκτονας,
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος του συνδυασμού: ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ
