Εκτός από τις θεαματικές προτάσεις δημιουργίας εντυπώσεων κενές ουσίας κέντρο ανοιχτού εμπορίου (που τέτοιο είναι όλη η πόλη),ομοιομορφία όψεων κ.λ.π.
Να σκύψουμε στα ενδότερα τα δικά μας. ΑΜΕΣΕΣ προτεραιότητες και ρεαλιστικές (εκτός των πολλών άλλων άμεσων), εστιάζω σε δύο θέματα. Διαβάσεις και πολιτισμός.
– Η διευκόλυνση της ζωής των επισκεπτών για το λίγο διάστημα που θα περάσουν εδώ με οριζόντια και κάθετη σήμανση για την διαδρομή από και προς τα ΚΤΕΛ. Αυτή η διαδρομή που γίνεται μέσω των οδών Κνωσσού – Πλαστήρα, Επιμενίδου, Παλαιολογου είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε πεζοδρόμια με σκαλοπάτια, στενά, άλλοτε ανύπαρκτα, ανηφορικά, και με 35-40 βαθμούς στον ήλιο, η διαδρομή είναι αφόρητη. Αναπλάσεις λοιπόν πεζοδρομίων με εσοχές και εξοχές όπου χρειάζεται για την απρόσκοπτη κίνηση από προς τα ΚΤΕΛ (βαλίτσα, καροτσάκι, αμαξίδιο κτλ), χάραξη έγχρωμου μονοπατιού οδηγού.
Να διευκολύνουμε τον κόσμο κάνοντας του ελκυστική αυτή την πορεία είτε είναι ντόπιος είτε είναι ξένος. Γιατί η σχέση μας με τους επισκέπτες δεν είναι μόνο σχέση χρήματος και συναλλαγής. Είναι και σχέση σεβασμού και μακροχρόνιας φιλίας. Ακόμα απλούστερα, η Εθν. Αντιστάσεως, δρόμος κεντρικότατος και ιδιαίτερα υποβαθμισμένος αν φυτευτεί έντονα, και γίνει δρόμος και περιπάτου, αναψυχής (φιλοξενεί και το θερινό σινεμά του οποίου η όψη είναι υπο αποδόμηση) συνδέεται το κέντρο (λίμνη-λιμάνι) με το ΚΤΕΛ μέσα από ευχάριστο περιβάλλον με ηπιότερη ανηφόρα!
–Είσοδος-έξοδος Μουσείου. Στην οδό Παλαιολόγου μπροστά στο προσωρινά κλειστό Μουσείο πολύ χρήσιμο να δημιουργηθεί ενα πλάτωμα που να τονίζει την είσοδο έξοδο στο Μουσείο, να δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες και περαστικούς να σταθούν επί του πεζοδρομίου για λίγα λεπτά: Διαπλάτυνση του πεζοδρομίου σημειακά με δενδροφύτευση –που τόσο λείπει γενικά- παγκάκι, κάγκελο για προστασία.
–Οι σκάλες με ευρηματικό ανασχεδιασμό και φύτευση, μετατρέπονται σε διαβάσεις χρήσιμες και ευχάριστα βατές.
– Επόμενη προτεραιότητα είναι η δημιουργία πολιτιστικού άξονα στο κέντρο της πόλης μια ιδέα που έχει μπει στα σκαριά από παλιότερα. Η οδός Λασθένους, όπου βρίσκονται το κινηματοθέατρο της πόλης (ΡΕΞ-η χρήση και το κύρος του οποίου απαιτεί μια πλατεία θεάτρου!) και ο αρχαιολογικός χώρος, αξιόλογα παλαιά κτίσματα, όπου μεταξύ αυτών η παλαιά κατοικία του αείμνηστου δημάρχου Καπετανάκη που ανήκει πλέον στο δήμο. Η πρόταση μου είναι η αναστύλωση του εξαιρετικού αυτού κτηρίου (140.000 ευρώ)και η χρήση του ως ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ. Με βιβλιοθήκη και κυλικείο (στον πολύ ωραίο πίσω κήπο).
Αυτό θα είναι παράρτημα του κεντρικού ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ στη Νεάπολη που διαθέτει τεράστιο αρχιτεκτονικό πλούτο, με ειδική οργάνωση για εργαστήρια, σεμινάρια και συνέδρια.
Αντί να οραματιζόμαστε ομοιομορφίες των όψεων ας σκύψουμε στα δικά μας θέματα, της κληρονομιάς μας, να αξιολογήσουμε και να αναδείξουμε τον δικό μας πλούτο, να μάθουμε το πως και γιατί ,από πού ξεκινάμε και πως εξελισσόμαστε, να τον μελετήσουμε και ενσωματώσουμε στη σημερινή ζωή και καθημερινότητά μας, να τον διαδώσουμε, να τον διαλαλήσουμε! Συγχρόνως να δημιουργήσουμε «φωτεινά» σημεία ενδιαφέροντος και μελέτης για τους επισκέπτες, τα παιδιά μας τους νέους μας, τους ερευνητές, τους επιστήμονες και τέλος τους μη γνωρίζοντες.
-Το καϊκι που έθρεψε γενιές, που μετέφερε την πληροφορία, τον πολιτισμό (αυτό είναι και το θέμα της εικαστικής παρέμβασης-το καλοσώρισμα- στην είσοδο της πόλης που είναι επιμελώς κρυμμένο(!) πίσω από εποχιακούς θάμνους , ότι η πληροφορία έφτασε από την αρχαιότητα στο σύγχρονο κόσμο μέσω της θάλασσας), το καϊκι λοιπόν και αυτό με τη σοφή αρχιτεκτονική του, εργαλείο στο οποίο στηρίχθηκε η οικονομία και ο πολιτισμός στη χώρα μας. Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κανείς σε ένα παραθαλάσσιο μέρος, είναι η οργάνωση ενός χώρου έστω μικρού που θα εξηγήσει θα αναδείξει θα διαφυλάξει και θα διαδώσει την ναυτική ιστορία και εμπειρία: ΝΑΥΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ στο κτισματάκι της λίμνης παλιά τουριστική αστυνομία.
Μάρω Δαγιάντη
Αρχιτέκτων
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος δήμου Αγίου Νικολάου με το συνδυασμό Νεα Πορεία
