ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
Μητροπολίτης τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Πέτρας καί Χερρονήσου
παντί τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας χάριν, εἰρήνην καί ἔλεος
παρά τοῦ ἐν Βηθλεέμ τεχθέντος Σωτῆρος Χριστοῦ
Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μᾶς ἀξιώνει καί ἐφέτος ἡ πανσθενουργός Χάρις τοῦ Θεοῦ νά φθάσουμε τή Μητρόπολη πασῶν τῶν ἑορτῶν, τά Χριστούγεννα. «Ὁ ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ Λόγος σαρκοῦται. Αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν ἀγάλλονται καί ἡ γῆ σύν τοῖς ἀνθρώποις εὐφραίνεται». Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ λαμβάνει σάρκα γιά νά ἁγιάσει τό γένος τῶν ἀνθρώπων, νά ἐγκαινιάσει τή νέα βιωτή μας μέ τήν ἔλευσή Του.
Ὁ Χριστός σαρκώθηκε γιά νά θεραπεύσει τόν ἄνθρωπο πού εἶχε πληγωθεῖ ἀπό τό προπατορικό ἁμάρτημα, τό ὁποῖο τόν ὁδήγησε στή φθορά καί τόν θάνατο. Μέ τήν ὑπερφυῆ ἕνωση τῆς ἀνθρώπινης καί Θεϊκῆς φύσεώς Του, ὄχι μόνο ἀνακαινίζεται καί λαμπρύνεται ὁ ἄνθρωπος ἐπανερχόμενος στό πρωτόκτιστο κάλλος του, ἀλλά μπορεῖ, πλέον, ἀπελευθερωμένος ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας, νά ἐπιστρέψει στήν ποθεινή του πατρίδα, τήν εὐλογημένη Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἡ Ἐκκλησία, κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἐπεκτεινόμενο στούς αἰῶνες. Ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καλούμαστε νά συναντήσουμε τόν Χριστό, νά γίνουμε μέλη Του διά τοῦ Μυστηρίου τῆς Βαπτίσεως, νά λάβουμε τή δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά τοῦ Μυστηρίου τοῦ Χρίσματος, νά γίνουμε σύναιμοι καί σύσσωμοι μέ τόν Χριστό, διά τῆς συμμετοχῆς μας στό Ποτήριο τῆς ἀθανάτου ζωῆς. Γιά τό λόγο αὐτό ἡ Ἐκκλησία ἐπιμένει στήν ἀναγκαιότητα τῆς συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἰδιαιτέρως ὅταν ὁ ἄνθρωπος βάλλεται ἀπό σκληρές δοκιμασίες, ἀπό ἀνυπέρβλητες δυσκολίες καί πειρασμούς, ἀπό ποικίλες κρίσεις. Μεταλαμβάνοντες, γινόμαστε ἕνα μέ τόν Χριστό, ἡ ζωή Του γίνεται ζωή μας, ἡ Γέννησή Του γίνεται δική μας γέννηση, ἡ Βάπτισή Του δική μας βάπτιση, τό Πάθος Του δικό μας πάθος, ἡ Ἀνάστασή Του δική μας ἀνάσταση καί σωτηρία.
Ἀγαπητοί μου,
Τό τρέχον ἔτος πού μετ’ ὀλίγον θά περάσει στήν ἱστορία, ἴσως ἦταν τό δυσκολότερο τῶν τελευταίων δεκαετιῶν. Ἡ ἐπιδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, τά ληφθέντα μέτρα γιά τήν ἀντιμετώπισή του, ἡ οἰκονομική δυσπραγία σημάδεψαν τή ζωή μας, γεμίζοντάς την μέ ἀμφιβολίες καί ἀβεβαιότητα γιά τό μέλλον. Ὅμως, διά μέσου τῶν αἰώνων ἀκούγεται ἡ φωνή τοῦ Ἀγγέλλου πρός τούς ἀγραυλοῦντες Ποιμένες τή βραδιά τῶν Χριστουγέννων: «Μή φοβεῖσθε ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστί Χριστός Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ».
Ὁ Χριστός, ἡ Ἐνσαρκωμένη Ἀγάπη, ἔξω βάλει τόν φόβον. Ἄς Τόν ὑποδεχθοῦμε στή ζωή μας, γιά νά καταφέρουμε μέ τή δική Tου παρέμβαση, νά ἐκβάλουμε τά εἰδεχθῆ φόβητρα πού μᾶς ἐπιβάλλει ὁ αἰώνιος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου, ἡ φθαρτότητα τοῦ παρόντος κόσμου. Ἄς προσέλθουμε στόν Χριστό μετά πίστεως καί ἀγάπης, γιά νά μᾶς μεταγγίσει τή Θεϊκή Του ἰσχύ. Τότε θά ζήσουμε ἀληθινά Χριστούγεννα καί δέν θά προσμένουμε τήν κατ’ ἔτος ἑορτή τῶν Χριστουγέννων γιά νά δεχθοῦμε πνευματικές εὐλογίες καί δωρεές. Τότε θά φέρουμε κάθε ἡμέρα μέσα μας τήν ὄντως χαρά τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως. Εὐφρόσυνο καί εὐλογημένο τό Ἅγιο Δωδεκαήμερο.
Μετά τῆς ἀγάπης τοῦ δι’ ἡμᾶς Ἐνανθρωπήσαντος Σωτῆρος Χριστοῦ
†Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος
