Σε σχέση με την άνοιξη του 2015 η Ελλάδα έχει ήδη υπογράψει και εφαρμόσει μέχρι τώρα το σύνολο σχεδόν των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει από το 3ο μνημόνιο.
Σε αυτή την χρονική φάση βρίσκεται ένα βήμα πριν από την τελική συμφωνία για τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ, έχοντας κάνει σοβαρές υποχωρήσεις σε ασφαλιστικό, φορολογικό, έμμεσους φόρους, κόκκινα δάνεια και πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.
Το μόνο που έχει μείνει να κλείσει είναι το προληπτικό πακέτο μέτρων των 3,6 δισ. ευρώ που όλοι γνωρίζουν ότι είναι εμβόλιμο, με στόχο να μείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα.
Παρόλα αυτά η ελληνική πλευρά, μπήκε στην συζήτηση για το πακέτο και πρότεινε λύσεις έστω και αν αυτές απορρίφθηκαν. Το πακέτο αυτό των εφεδρικών μέτρων, αν και προτάθηκε από στελέχη της Commission στην Ουάσιγκτον, μετά από πιέσεις της Γερμανίας απορρίπτεται από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Επιτροπής κ Ζαν Κλώντ Γουνκέρ.
Ένα δεύτερο πλεονέκτημα είναι αυτό που έχει παραδεχθεί ακόμη και ο ίδιος ο Γερμανός υπουργός οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε.
Ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αντέξει πολλές κρίσεις ταυτόχρονα. Στην παρούσα φάση η Ελλάδα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαχείριση της προσφυγικής κρίσης η οποία, μετά την Ελλάδα χτυπάει την γειτονική Ιταλία.
Πανευρωπαϊκό είναι και το πρόβλημα του Βρετανικού δημοψηφίσματος, ενώ αβεβαιότητα προκαλούν και οι επαναληπτικές εκλογές στην Ισπανία.
Το τρίτο πλεονέκτημα είναι ότι σε αυτήν την φάση η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερους συμμάχους από ποτέ, οι χώρες του νότου και ειδικά η Ιταλία και η Πορτογαλία, που απέκτησε πρόσφατα Κυβέρνηση με αριστερές καταβολές και οι οποίες υποφέρουν από προγράμματα σκληρής λιτότητας, έχει η κάθε μια τους δικούς της λόγους να υποστηρίξει τις ελληνικές θέσεις.
Στα μειονεκτήματα θα μπορούσε κανείς να περιλάβει ως πρώτο τον άρρηκτο δεσμό του Βερολίνου με το ΔΝΤ, με τα στελέχη του Ταμείου να εγείρουν συνεχώς νέες απαιτήσεις με αποκορύφωμα τα πρόσθετα μέτρα που θέλει να επιβάλλει και μάλιστα με νόμο.
Στην χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία του υπουργού οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου με τον κ. Σόιμπλε, η κατάσταση παρέμεινε ασαφής. O ομόλογος του έλληνα ΥΠΟΙΚ δεν ξεκαθάρισε τι στάση θα κρατήσει.
Ζήτησε απλώς από τον κ. Τσακαλώτο να καταβληθεί προσπάθεια ώστε να υπάρχει τεχνική συμφωνία για το προληπτικό πακέτο μέτρων μέχρι και την Δευτέρα.
Ένα δεύτερο μειονέκτημα είναι ο λίγος χρόνος στον οποίο θα πρέπει να τελειώσουν πολλά και δύσκολα θέματα, με δεδομένο ότι η απέναντι πλευρά δείχνει μέχρι στιγμής ανένδοτη στις απαιτήσεις της.
Μια καθυστέρηση της συμφωνίας πέρα από το τέλος του μήνα, θα στείλει το ελληνικό θέμα κοντά στις αρχές Ιουλίου, αφού κανείς δεν θα θέλει να συζητήσει ένα Grexit στην σκιά ενός … Brexit.
Μόνο αν φτάσει η ελληνική διαπραγμάτευση μέχρι και τον Ιούλιο, θα αρχίσουμε να θυμόμαστε τον ίδιο μήνα του 2015, αφού για το συγκεκριμένο μήνα οι δανειακές ανάγκες φτάνουν τα 3,66 δισ. ευρώ και τα ταμειακά διαθέσιμα είναι -από τώρα – πολύ λιγότερα .
ΠΗΓΗ: enikonomia
