Το νυν υπέρ πάντων αγώνα δίνει την Κυριακή η Αναγέννηση μη έχοντας περιθώρια να απολέσει άλλους βαθμούς στο Μισεδάκειο. Η αναμέτρηση απέναντι στον Πόρο θεωρείται -και όχι άδικα- ως πρόωρος τελικός, και για να διατηρηθούν καλές οι προοπτικές παραμονής μόνο ένα αποτέλεσμα είναι θεμιτό. Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο η αναγκαιότητα βαθμών από την Αναγέννηση, όμως είναι απόλυτα ευσταθές λόγω του συρρικνωμένου πρωταθλήματος των μόλις 18 αγωνιστικών και ο κάθε βαθμός που χάνεται δύσκολα μπορεί να αναπληρωθεί. Ειδικά σε έναν όμιλο, όπως είναι ο όμιλος της Κρήτης, όπου θεωρητικά έχει 2-3 ομάδες που ξεχωρίζουν στην κορυφή και όλες οι άλλες, δηλαδή οι εφτά «βράζουν» πάνω κάτω στο ίδιο καζάνι. Έχουν σχεδόν τις ίδιες προοπτικές παραμονής, βάζοντας στην εξίσωση ότι οι σωτήριες θέσεις θα είναι τρεις, γιατί οι τέσσερις τελευταίες οδηγούν στα τοπικά πρωταθλήματα. Αυτό σημαίνει ότι ήδη έφυγαν δύο παιχνίδια και μένουν άλλα 16, μέσα σε αυτά είναι και τα προβλήματα με τον ιό που ουδείς γνωρίζει τι άλλο θα προκαλέσει και πως θα είμαστε σε 2-3 εβδομάδες.
Υπό αυτές τις συνθήκες η Αναγέννηση καλείται να πάρει τους τρεις βαθμούς απέναντι στον ενισχυμένο Πόρο, ο οποίος μετράει δύο ισοπαλίες στα παιχνίδι που έχει δώσει μέχρι τώρα με Άρη στη Σούδα και Γιούχτα στο Ατσαλένιο. Ψυχολογικά το κλίμα δεν είναι το καλύτερο δυνατό στην Αναγέννηση καθώς οι δύο ήττες έφεραν στεναχώρια, ειδικά με τον τρόπο που ήρθαν, που πονάει περισσότερο από το να είχε συντριβεί. Ο προπονητής Κώστας Δεδελετάκης προσπαθεί να διαχειριστεί τον τομέα ψυχολογία, είναι δύσκολο εάν δεν έρθει μια νίκη και εάν δεν καταφέρει να ξεκολλήσει επιθετικά η ομάδα, η οποία μέχρι στιγμής έχει μένει… άσφαιρη. Αναζητείται λοιπόν την Κυριακή αρχικά τα γκολ και αφετέρου η νίκη που θα ξεμπλοκάρουν τους «κυανόλευκους» από πολλά κομμάτια, θα δώσουν αέρα και ώθηση για τη συνέχεια.
