Κάθε φορά που διαβάζω για τα εκπαιδευτικά προγράμματα Erasmus σκέφτομαι πόσο τυχερά είναι τα παιδιά της σύγχρονης εποχής, αλλά και οι δάσκαλοί τους, με αυτά τα οποία μπορούν να απολαμβάνουν με αυτά τα προγράμματα. Καμιά σχέση με ό,τι έζησε στα σχολεία η δική μου γενιά που για να φύγουμε από την Κρήτη μπορεί και να φτάνουμε στην ηλικία των 18 ετών! Οι πατεράδες έφυγαν πρώτη φορά από την Κρήτη για να… πολεμήσουν την Αλβανία, το 1940!
◼ Πόσα πιο πολλά γνωρίζουν τώρα τα παιδιά και πόσες πιο πολλές είναι οι εμπειρίες που έχουν. Στο ερώτημα «αν οι νέες γενιές είναι καλύτερες;» η απάντηση είναι «ναι, είναι καλύτερες» με όλες όμως τις αρνητικές καταστάσεις της σύγχρονης εποχής (τεχνολογία, σχέσεις, βία, οικογένεια, ναρκωτικά κ.ά.).
Αυτά σαν εισαγωγή στα όσα έζησε η μαθήτρια Μαίρη, της 6ης τάξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Νικολάου που μόλις γύρισε από τη Γερμανία, από το Βερολίνο, στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus. Ρωτήσαμε τη Μαίρη για τις εντυπώσεις της… τι ξεχώρισε τη διάρκεια του ταξιδιού της:
◼ Το σχολείο των παιδιών ήταν εξαιρετικό, μέσα σε ένα όμορφο χώρο πράσινου, πεντακάθαρο και ευρύχωρο και τα παιδιά δεν… φώναζαν! Η σχέση μας με τα παιδιά από το αντίστοιχο δημοτικό της Γερμανίας ήταν πολύ καλή.
Οι παιδικές χαρές που είδαμε ήταν τεράστιες. Υπήρχε ένα ολόκληρο σχολείο μόνο για δραστηριότητες.
Πάρα πολύς κόσμος κυκλοφορούσε με ποδήλατα καθώς όλη η πόλη είναι επίπεδη.
Προσπαθούσαμε να πούμε στους Γερμανούς να πουν τη λέξη… σκουληκομυρμηγκότρυπα!
Στο σούπερ μάρκετ οι τιμές σε κάποια είδη ήταν πιο φθηνές από την Ελλάδα, ιδίως τα καλλυντικά.
Τα γεύματα σε εστιατόρια είχαν περίπου την ίδια τιμή με εδώ. Το νερό όμως ήταν ακριβό αφού κοστίζει 3,5 ευρώ το μπουκάλι.
Είδα σε κάποια σημεία της πόλης να κυκλοφορούν ελεύθερα κουνελάκια. Δεν είδα καμιά γάτα, ούτε κανένα αδέσποτο.
Υπήρχαν πολλά μνημεία και πολλές πληροφορίες, ακόμα και για άσχημες στιγμές της ιστορίας της Γερμανίας. Παντού ήταν πολύ κατατοπιστικά.
Πάρα πολύ πράσινο παντού και πουθενά δεν είδαμε γκράφιτι. Πουθενά δεν είδαμε σκουπίδια, αλλά ούτε και κάδους στους δρόμους.
Η σήμανση ήταν εξαιρετική παντού και αυτό βοηθούσε να κυκλοφορούμε εύκολα στην πόλη. Ο κόσμος γενικά ήταν ευγενής.
Τα μέσα μεταφοράς ήταν πολύ καθαρά, πολύ γρήγορα και πάντα στην ώρα τους. Δυσκολευτήκαμε γιατί δεν είχαμε συνηθίσει τους ρυθμούς της πόλης
Τα φαγητά που φάγαμε μου άρεσαν πολύ, ιδίως ένα γιαπωνέζικο. Φάγαμε και καρπούζι και ήταν πολύ νόστιμο, μας είπε η Μαίρη, εμφανώς ικανοποιημένη με ό,τι είδε κα έζησε στη Γερμανία, μας είπε η Μαίρη.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
