Γέμισαν τα κοινωνικά δίκτυα με… φωτογραφίες μανιταριών, αυτών που τρώγονται. Μετά τις καθυστερημένες φθινοπωρινές βροχές, οι λάτρεις των μανιταριών αρχίζουν να… ανεγογυρεύονται.
Τα μανιτάρια –οι αμανίτες κατά την ντοπιολαλιά– υπάρχουν σε διάφορα σημεία της επαρχίας μας. Τα είδη των μανιταριών στην περιοχή μας είναι πολλά, όπως αγκαθίτης, αγκισαρίτης, αλαδανίτης, δροσίτης, πρινίτης κά. Αυτοί που τους μαζευτούν λένε ότι τους γνωρίζουν και δεν φοβούνται μια πιθανή δηλητηρίαση. «Καλού – κακού», ας προσέχουν. Εάν δεν είμαστε σίγουροι για το είδος του μανιταριού που έχουμε βρει, είναι καλύτερο να μην το φάμε.
Ιδού και το κλασικό… ανέκδοτο ενός… τρόπου για να ξέρουμε αν ένα μανιτάρι είναι βρώσιμο: «Εγώ πρώτα δίνω και δοκιμάζει η… γυναίκα μου, όποτε είμαι σίγουρος». Αλλά, για να μην μας παρεξηγήσουν οι γυναίκες, θα το αλλάξουμε. «Για σιγουριά δίνω πρώτα στον… άνδρα μου να δοκιμάσει!».
* Έχουμε ακούσει και τη φράση «αυτός ξεφύτρωσε σαν τον αμανίτη!» δηλαδή παρουσιάστηκε ξαφνικά ή απρόσκλητος. Επίσης «αυτά ξεφυτρώνουν σαν (τα) μανιτάρια», δηλαδή δημιουργούνται με ταχύτατους ρυθμούς, εμφανίζονται μαζικά. Μανιτάρι λέμε και το σύννεφο καπνού, που προκαλείται από έκρηξη ατομικής βόμβας, που επίσης μοιάζει με μανιτάρι.
ΛΕΩΝ. Κ.
