«Το αλεύρι έχει βαφτεί με αίμα…». «Από ανοικτή φυλακή έχουμε γίνει ανοικτό νεκροταφείο». «Αναγκάζονται να αλέσουν τις ζωοτροφές και να τις κάνουν ψωμί για να αντιμετωπίσουν τον λιμό, κάθε μέρα πεθαίνουν 10-15 παιδιά από την πείνα, δεν υπάρχουν νερό και ρεύμα, έχουν απομείνει, υπολειτουργώντας και αυτά, 4-5 νοσοκομεία, δεν υπάρχουν φάρμακα αφού έχουν βομβαρδιστεί τα φαρμακεία». «Μιλάω με την αδερφή και τα ανίψια μου όποτε μπορώ με το τηλέφωνο και μπορεί να μου απαντήσουν έπειτα από μία εβδομάδα…». «Δεν είμαστε τρομοκράτες, είμαστε υποχρεωμένοι να προασπίσουμε τα παιδιά μας, οποιοσδήποτε λαός υπό κατοχή έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τα εδάφη του, δεν ζητιανεύουμε για βοήθεια από κανέναν, παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με αξιοπρέπεια και περηφάνια για την ανεξαρτησία της χώρας μας απέναντι στη θηριωδία και τα fake news του Ισραήλ για τα κιμπούτς, δεν πρόκειται να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα…». «Εάν εμείς είμαστε τρομοκράτες, είναι τρομοκράτες αντίστοιχα οι αντάρτες ή οι ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης;».
Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Νίκου Σγουρού στην ΑΝΑΤΟΛΗ τα λόγια του Μοχάμεντ Ελ Σαϊντ και του Αχμάντ Χασάν, προέδρου και γραμματέα της Παλαιστινιακής Παροικίας στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της εκδήλωσης που διοργάνωσε η Πολιτιστική και Λαογραφική Εταιρία Απάνω Μεραμπέλλου (ΠΛΕΑΜ) το Σάββατο στο κινηματοθέατρο «Δρήρος» στη Νεάπολη, «ταρακουνούν» και συγκλονίζουν.
Όπως και οι περιγραφές και οι μαρτυρίες που κατέθεσαν από δικούς τους ανθρώπους και συγγενείς στην Παλαιστίνη, μια πατρίδα που οι ίδιοι δεν έχουν μπορέσει να γνωρίσουν, όπως είπαν, εξ αιτίας του συνεχιζόμενου πολέμου και των εχθροπραξιών.
Ο αριθμός των νεκρών έχει πλέον κατά πολύ ξεπεράσει τους 30 χιλιάδες, ανάμεσά τους πάνω από 12 χιλιάδες παιδιά και 8 χιλιάδες γυναίκες, οι τραυματίες αριθμούνται πια πάνω από 70 χιλιάδες, οι ζωές των ανθρώπων μετά από σχεδόν πέντε μήνες μαχών έχουν αλλάξει δραματικά. Τα στοιχεία του ΟΗΕ κάνουν λόγο για εκατομμύρια ανθρώπων που απειλούνται από λιμό και που συνεχίζουν να ζουν υπό τους ήχους των βομβαρδισμών στην πολιορκημένη από το Ισραήλ Λωρίδα τη Γάζας. Η ομόφωνη κρίση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ότι οι Παλαιστίνιοι εμφανίζονται να αποτελούν προστατευόμενη ομάδα βάσει της Σύμβασης περί γενοκτονίας (ετυμηγορία που χλεύασε το Ισραήλ με τον ακροδεξιό υπουργό Εθνικής Ασφάλειας της χώρας να την χαρακτηρίζει «κουραφέξαλα») μάλλον δεν μπαίνει στο ίδιο ζύγι με την ισραηλινή επίκληση -δικαιολογία ότι τα ισλαμικά τεμένη, οι χριστιανικοί ναοί, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι εγκαταστάσεις του ΟΗΕ, οι συγκεντρώσεις ανθρώπων για ψωμί που βομβαρδίζονται αποτελούν άντρα τρομοκρατών.
Στη γεμάτη ανθρωπιά κι αλληλεγγύη και «ντυμένη» με ποίηση και μουσική εκδήλωση της ΠΛΕΑΜ, η ηθοποιός-δημοσιογράφος Μαρία Στεφανάκη, η Ελεάννα Καρανδεινού και η Ελισσώ Ντάβλη παρενέβησαν ποιητικά (με αποσπάσματα του εθνικού ποιητή και εκ των συμβόλων της Παλαιστίνης Μαχμούντ Νταρουίς) και μουσικά με κομμάτια ξένα και ελληνικά αντίστοιχα. Έτσι αναδείχθηκε σε πρώτο πλάνο, με τρόπο ευαίσθητο και καλαίσθητο, και το πώς πλήττονται και επηρεάζονται τα παιδιά, που διαχρονικά είναι οι μεγάλοι χαμένοι της φρίκης του πολέμου. «Εδώ και 5 μήνες τα παιδιά στην Παλαιστίνη δεν πάνε στο σχολείο…», λέει ο κ. Χάσαν.
Ξεχωριστή ήταν η στιγμή κατά την έναρξη της εκδήλωσης όπου τρία μικρά παιδιά, η Μαρίλια, η Ειρήνη και ο Χριστόφορος, προσέφεραν σε μια κίνηση συμβολική από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στους κ. Ελ Σαϊντ και Χασάν.
Την εκδήλωση προλόγισαν η πρόεδρος της ΠΛΕΑΜ Μαρία Κωστάκη με ιστορικές αναδρομές στηριζόμενη σε λογοτεχνικά κείμενα συνδέοντας όσα συμβαίνουν στη Γάζα με γεγονότα στην ελληνική πραγματικότητα με θύματα αμάχους. Αλλά και ο αντιπρόεδρος Γιώργος Μαυροειδής, που συντόνισε και την εκδήλωση.
Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος της ΑΝΑΤΟΛΗΣ Νίκος Σγουρός, που έδωσε στον πρόλογό του ένα γενικό ιστορικό περίγραμμα για τις καταβολές, το υπόβαθρο, το ιστορικό του πολέμου στη Γάζα από τα μέσα του 20ου αιώνα και την τότε δημιουργία του κράτους του Ισραήλ μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πριν δώσει το λόγο στους δύο εκπροσώπους της Παλαιστινιακής Παροικίας στην Ελλάδα.
Και οι δύο, πέραν των μαρτυριών και της κατάθεσης ψυχής που έκαναν, δεν αρνήθηκαν να απαντήσουν σε οποιαδήποτε ερώτηση.
Από την αρχή έκαναν λόγο για «συνεχιζόμενη σφαγή και γενοκτονία απέναντι στον άμαχο, πληθυσμό ειδικά στη Γάζα, αυτό που συμβαίνει είναι εθνοκάθαρση, με το Ισραήλ να μην λαμβάνει υπ’ όψιν ψηφίσματα του ΟΗΕ, των συμβουλίων ασφαλείας, ούτε την απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης».
Για την ενωμένη Ευρώπη είπαν, μεταξύ άλλων, ότι «δεν είναι απούσα, αλλά από τη στιγμή που δεν σταματά τον πόλεμο ουσιαστικά συμμετέχει σε αυτόν, μαζί και η Ελλάδα και η Κύπρος, στο πλαίσιο ίσως εξυπηρέτησης συμφερόντων χάριν συμφωνίας με το Ισραήλ για αέριο στη θαλάσσια περιοχή της Γάζας».
Η βραδιά ξεκίνησε με προβολή της ταινίας «Crossing» της Farah Nabulsi.
Χαιρετισμό απέστειλε η βουλευτής Λασιθίου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Κατερίνα Σπυριδάκη, που δεν μπόρεσε να παραβρεθεί λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων. Χαιρετισμό απηύθυνε ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Μέριμνας και στήριξης ΑμεΑ Αντώνης Μαυρής, ενώ δια μικροφώνου χαιρέτησε ο πρώην βουλευτής Λασιθίου του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Θραψανιώτης. Παραβρέθηκαν επίσης, μεταξύ άλλων, ο αντιδήμαρχος Δημοσίου Χώρου και Καθημερινότητας Νίκος Καμινογιαννάκης, η αντιδήμαρχος Νέας Γενιάς και Εθελοντισμού Γεωργία Πολυχρονάκη, ο πρόεδρος της Κοινότητας Νεάπολης Δημήτρης Γαλανάκης, η ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος Αγίου Νικολάου Ευαγγελία Φανουράκη.
Στο τέλος της εκδήλωσης και μετά από σύντομη συζήτηση που έγινε με το κοινό, μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης Αγίου Νικολάου Κρήτης για τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού παρέδωσαν στους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής παροικίας στην Ελλάδα πάνω από τριάντα γράμματα και ζωγραφιές μικρών παιδιών προκειμένου αυτοί να κάνουν προσπάθεια και τις σχετικές ενέργειες και να τα αποστείλουν στα δοκιμαζόμενα παιδιά της Παλαιστίνης.
Η ΠΛΕΑΜ στο τέλος της βραδιάς προσέφερε κομμάτια από την βασιλόπιτά της με «αντάλλαγμα» τον οβολό όσων το επιθυμούσαν σε κουτιά που στήθηκαν στην είσοδο της αίθουσας, προκειμένου τα χρήματα να δοθούν στην παλαιστινιακή παροικία στην Ελλάδα στην προσπάθειά της να προμηθευτεί ένα ασθενοφόρο όχημα.
ΝΙΚΟΣ ΣΓΟΥΡΟΣ