ΒΛΕΠΟΥΜΕ τα χαμογελαστά πρόσωπα των Δημάρχων, των Διοικητών νοσοκομείων και άλλων, στις φωτογραφίες που δημοσιοποιούν με τους νεοπροσληφθέντες υπαλλήλους στους φορείς που διοικούν και προβληματιζόμαστε.
Είναι τόση η υποστελέχωση του δημόσιου τομέα, είτε για τα νοσοκομεία μιλάμε είτε για τους δήμους αλλά και για τις περισσότερες υπηρεσίες, που κάθε νέα άφιξη υπαλλήλου “χαιρετίζεται” και γιορτάζεται σαν ένα σημαντικό γεγονός!
Έφυγαν ανεπιστρεπτί εκείνα τα χρόνια που ο νεοέλληνας ήθελε να διοριστεί στο Δημόσιο.
—-
ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ οι νέοι τον ιδιωτικό τομέα;
Φαίνεται ότι ναι.
Ιδίως οι γιατροί, πιθανότατα και οι μηχανικοί και άλλοι επιστήμονες, που βρίσκουν εκεί καλύτερες οικονομικές απολαβές.
Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτό.
Οι νέοι επιστήμονες δεν θέλουν να επιστρέψουν στη γενέτειρα.
Θα φύγουν για μεγαλύτερες πόλεις, θα φύγουν για άλλες, καλύτερα αμειβόμενες χώρες…
—-
ΝΑ μην συζητήσουμε για το μεγάλο αγκάθι: το δημογραφικό.
Οι κάτοικοι της Ελλάδας λιγοστεύουν. Οι μεγαλύτεροι φεύγουν, μωρά γεννιούνται ολοένα και λιγότερα.
Νέες οικογένειες δεν δημιουργούνται και όσες δημιουργούνται, σε μεγάλη σχετικά ηλικία των γονέων, αποκτούν ένα ή δεν αποκτούν κανένα παιδί.
—-
ΘΑ μπορούσε το Δημόσιο να στελεχωθεί καλύτερα στην περιφέρεια της χώρας;
Προφανώς είναι δυνατές κάποιες ανακατατάξεις μεταξύ των υπηρεσιών.
Είναι κοινό μυστικό ότι κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι εξουθενώνονται στην κούραση, ενώ άλλοι είναι υπερβολικά “αραχτοί”.
Αλλά σίγουρα δεν χρειάζεται η άκριτη κατάργηση υπηρεσιών και η συγχώνευση τμημάτων, όπως επιχειρήθηκε στα μεταμνημονιακά χρόνια.
—-
ΘΑ βοηθήσουν τα κριτήρια εντοπιότητας και οι περιορισμοί στη δυνατότητα αποχώρησης όσον αφορά τις νέες προσλήψεις.
Αλλά και εδώ χρειάζεται περισσότερη περίσκεψη: η εντοπιότητα συμπεριελήφθη μεν στις νέες προσλήψεις στο ΑΣΕΠ, αλλά με τρόπο που να καταντά «δώρον άδωρον» για μεγάλο μέρος της επαρχίας!
—-
ΘΕΤΙΚΑ μπορούν να εξελιχθούν προγράμματα, όπως αυτό που θα εφαρμοστεί πιλοτικά στο Δήμο Σητείας.
Να ενθαρρυνθούν δηλαδή μακροχρόνια άνεργοι για να έρθουν από αλλού και να εγκατασταθούν σε αγροτικές και ερημοποιούμενες περιοχές.
Να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες στέγασης – με τόσα σπίτια που έχουν εγκαταλειφθεί – και οι δυνατότητες εργασίας στην επίσης εγκαταλελειμμένη αγροτική παραγωγή.
—-
ΘΑ συμφωνήσουμε πάντως και με τους προβληματισμούς που ακούστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο: για να κρατήσει η Πολιτεία τους κατοίκους στα χωριά της πρέπει να τους προσφέρει και τις απαιτούμενες υποδομές.
Αλλά θα θέσουμε και το αιώνιο, το δύσκολο ζήτημα.
Οι υποδομές ακολουθούν μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων.
Σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε χωριά γερόντων…
