Επανήλθε στην Ελούντα η ομάδα που τα τελευταία χρόνια μελετά τον υποβρύχιο αρχαιολογικό χώρο του αρχαίου Ολούντος, επικεφαλής της οποίας είναι ο αρχαιολόγος και προϊστάμενος στο γραφείο Κρήτης της Εφορίας Ενάλιας Αρχαιολογίας κ. Θεοτόκης Θεοδούλου. Το μεσημέρι της Παρασκευής 25 Νοεμβρίου συναντήσαμε τον κ. Θεοδούλου, στην Ανάληψη της Ελούντας, δίπλα στο Κανάλι. Οι δύτες ήταν έτοιμοι για την εξερεύνηση της ημέρας.
«Φέτος θα είμαστε στην περιοχή μέχρι τις 8 Νοεμβρίου» μας ενημέρωσε ο κ. Θεοδούλου. «Ερευνούμε τα τελευταία επτά χρόνια! Τα πρώτα πέντε ασχοληθήκαμε με την αποτύπωση και την οριοθέτηση του Ολούντος και τα δύο τελευταία κάνουμε ανασκαφή, στα νότια του όρμου του Πόρου… σε αυτές τις μεγάλες και επιμήκεις κατασκευές. Σταδιακά γίνεται σαφέστερη η εικόνα που έχουμε για την αρχαία πόλη, για τις κτιριακές δομές της. Η ανασκαφή μας δίνει κεραμική με την οποία μπορούμε να κάνουμε χρονολογήσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια. Η ανασκαφή πάντοτε είναι μία αργή διαδικασία» μας ενημέρωσε ο κ. Θεοδούλου.
Πολλές είναι οι ευχαριστίες του σε όλους όσους υποστηρίζουν το ανασκαφικό έργο, την Περιφέρεια Κρήτης, την Αντιπεριφέρεια Λασιθίου, το Δήμο Αγίου Νικολάου και ιδιαίτερες είναι οι ευχαριστίες στους Ελουντιανούς οι οποίοι, όπως επισημαίνει, «έχουν κατανοήσει την αξία της Κολοκύθας, ως ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος, χωρίς κτίσματα… αντιλαμβάνονται την αξία αυτού του νησιού που βλέπουν μπροστά τους, ως μία κληρονομιά. Θα ήταν ευχής έργον αν ξεκινούσε ταυτόχρονα και μία χερσαία αρχαιολογική ανασκαφή του Ολούντος. Απώτερος στόχος μας είναι η δημιουργία ενός οργανωμένου επισκέψιμου αρχαιολογικού μνημείου».
Η Ολούς υπήρξε μια από τις σημαντικότερες εκατό πόλεις της αρχαίας Κρήτης, με πληθυσμό άνω των 30.000 ψυχών. Το διοικητικό σύστημα της Ολούντος ήταν η ευνομία, ένα είδος δημοκρατίας. Είχε δικά της νομίσματα. Στην Ολούντα λατρευόταν ο Ταλλαίος Δίας, ο Απόλλωνας και η Βριτόμαρτις με ναό αφιερωμένο σ’ αυτήν. Από τις επιγραφές που έχουν βρεθεί συμπεραίνουμε πως ασχολούνταν με το εμπόριο, τη θάλασσα και την επεξεργασία οστράκων από τα οποία έβγαζαν χρώματα και βαφές. Η Ολούς αφανίστηκε είτε από τοπική καθίζηση, είτε από το μεγάλο σεισμό του 780 μ.Χ.
ΛΕΩΝ.Κ.
