Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου κ. Μενεγάκης πολύ σωστά ζήτησε από το πρόσωπό μου να ανακαλέσω τον χαρακτηρισμό «τσίρκο» που ειπώθηκε εκ μέρους μου στο τέλος του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου και αφορούσε την κατάσταση μέσα στο Συμβούλιο. Εννοείται πως η λέξη ήταν απαράδεκτη, δε δικαιολογείται- γι αυτό το λόγο και ζήτησα πολλάκις συγνώμη- αν και εξηγείται καθώς επήλθε έπειτα από την αγανάκτησή μου σχετικά με το αν επιτρέπεται να στέλνονται έγγραφα από Δημοτικούς Συμβούλους συμπληρωματικά των υπηρεσιών χωρίς να «περνάνε» από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και η απάντηση που έλαβα ήταν θετική από τον Δήμαρχο (ως τώρα γνωρίζω πως δεν είναι αυτή διαδικασία).
Στο χρονικό διάστημα που είμαι στα κοινά ως Δημοτική Σύμβουλος δεν έχω δώσει κανένα δείγμα προσβλητικής συμπεριφοράς ατομικά ή συνολικά του σώματος. Αναγκάζομαι να αρθρογραφήσω ξανά καθώς θεωρώ ελλιπή την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τη διαχείριση και τα λεγόμενά μου το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Εκτός από το να «καταδικάσω» την ίδια μου την έκφραση και να ζητήσω συγνώμη- να σημειωθεί σε αυτό το σημείο πως ο Δήμαρχος, και πάλι ορθά κατά την άποψή μου, ζήτησε από τους επικεφαλής να σχολιάσουν τα λεγόμενά μου- ειπώθηκαν κι άλλα θέματα. Εξέφρασαν τη γνώμη τους καθώς προσβλήθηκαν δικαιολογημένα άλλοι 4 Δημοτικοί Σύμβουλοι της Δημοτικής Αρχής, λέγοντας πως αυτό δε τιμά το πρόσωπό μου και το Δημοτικό Συμβούλιο και εν τέλει δεν είναι αυτός ο ρόλος μας. Μεταξύ άλλων μίλησαν για συναισθηματικό εκβιασμό εκ μέρους μου (όντως δεν έχουμε συνηθίσει «πολιτικό» να έχει συναίσθημα) και πως τα «εν οίκω μη εν δήμω» ισχυριζόμενοι πως πρόκειται για προσωπικό ζήτημα όσα κατήγγειλα ως Δημοτική Σύμβουλος. Σε όλα τα παραπάνω απάντησα πόση ελπίδα μου δίνει η ευθιξία που παρουσιάζεται στο Δημοτικό Συμβούλιο για τέτοιες εκφράσεις όπως τη δική μου αλλά σημείωσα επίσης κι άλλα θέματα που δεν «υποβιβάζουν» τη δική μου πράξη ούτε τη δικαιολογούν, είναι όμως σημαντικά αφού συζητιέται η εύρυθμη λειτουργία του ΔΣ.
Για παράδειγμα, πού ήταν η ευθιξία σε Σύμβουλο της Δημοτικής Αρχής την ίδια μέρα της δικής μου λανθασμένης έκφρασης όταν στις 6:30 μας παρέπεμψε στον 1ο όροφο του Ρεξ, εννοώντας προφανώς πως είμαστε θεατρίνοι; Η απάντηση στο Συμβούλιο της 25ης Νοεμβρίου ήταν εξίσου απαξιωτική και προσβλητική για το σώμα καθώς αντί να ζητήσει συγνώμη όπως έπραξα εγώ, είπε πως στον 1ο όροφο του Ρεξ υπάρχει και κινηματογράφος (δε θίχτηκε η νοημοσύνη και το θυμικό κανενός συμβούλου σε εκείνο το σημείο να σημειωθεί). Δυο μέτρα και δυο σταθμά τόσο στη διαχείριση της «επίπληξης» όσο και της άρνησης ανάληψης της ευθύνης. Πού ήταν η ευθιξία όταν στα κοινωνικά δίκτυα ανέβαιναν φωτογραφίες με μπλουζάκια «θα βρέξει τιμολόγια» και η απάντηση του Δημάρχου ήταν «Μην εξάψεστε, είχε δόση χιούμορ». Πού ήταν η ευθιξία όταν πολλάκις υπονοούνται από συγκεκριμένους Δημοτικούς Συμβούλους χαρακτηρισμοί πλαγιομετωπικά; Η ευθιξία όταν Αντιδήμαρχος Πολιτισμού κάνει σεξιστικά σχόλια σε εκδήλωση του Δήμου και δεν σχολιάζεται από κανέναν; Η ευθιξία για το γεγονός που κατήγγειλα; Η απάντηση ήταν «τα εν οίκω μη εν δήμω», «είναι προσωπικό ζήτημα, όχι πολιτικό». Αυτό θα έπρεπε να το αναλογιστεί εκείνη που έφερε τα οικογενειακά μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πρώτη, εκείνη που μίλησε σε μια Δημοτική Σύμβουλο καθώς εκείνη τη στιγμή, σε αυτό τον ρόλο μου απευθυνόταν και με παρότρυνε όσα με παρότρυνε επιτακτικά.
Και για να το εξηγήσουμε απλά να το καταλάβει και ο κόσμος γιατί νιώθω πως εδώ το victim blaming παίρνει σάρκα και οστά…Αν ένας ή μια Δημοτική Σύμβουλος βάλει έναν συγγενή του να πάρει μίζα, αν κάποιος από το Δημοτικό Συμβούλιο καταχραστεί δημόσιο χρήμα, αν κάποιο πολιτικό πρόσωπο του τόπου συμπεριφερθεί με κοινωνικά κατακριτέο τρόπο σε οποιονδήποτε, φαντάζομαι δε θα γίνουν όλα τα παραπάνω με ανοικτά μικρόφωνα, είναι «ιδιωτικές» συζητήσεις, σωστά; Δεν έχουν όμως άμεσα πολιτικές προεκτάσεις; Και τότε τι θα πούμε; Έγιναν ιδιωτικά; Δεν αφορά το σώμα; Δεν αφορά την ουσία της Δημοκρατίας και τις θεμελιώδεις αρχές λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου;
Το κλίμα του Δημοτικού Συμβουλίου είναι τοξικό. Για να συμμετέχεις εκεί, χρειάζεσαι υπομονή και ψυχραιμία, την οποία έχω επιδείξει άπειρες φορές ως τώρα και θεωρώ πως κανένας συμμετέχων σε αυτό δεν έχει να πει το αντίθετο. Ευθύνη για το κλίμα έχουμε όλοι όμως, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Για να κάνουμε τη δουλειά μας και να είμαστε παραγωγικοί θα πρέπει να τηρούνται οι ίδιοι κανόνες για όλους. Και προσωπικά θα υποστηρίξω πως χρειάζεται πρωτίστως η αυτοκριτική κι έπειτα η κριτική. Δε συμμετέχω στα κοινά για να είμαι «ανιχνευτής λαθών» αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα κλείνω τα μάτια σε υπερβάσεις καθηκόντων ή σε κατάλυση των θεσμών, των διαδικασιών και σε προσβολές που συνεχώς δικαιολογούνται ή «θάβονται». Ας προσπαθήσουμε λοιπόν ο κάθε επικεφαλής να δει ποιοι προκαλούν συστηματικά το τοξικό κλίμα για να σταματήσουμε να γινόμαστε γραφικοί και να χρειάζεται να αρθρογραφούμε για ζητήματα που θα έπρεπε να ήταν λυμένα.
Με εκτίμηση
Άννα Χανιωτάκη
Δημοτική Σύμβουλος
Μέλος της Παράταξης «Στην Πράξη»
