Ρέιτσελ: Τα λάθη των ανθρώπων χαράζουν βαθιά σημάδια στην ψυχή σας
Κώστας: Να συγχωρείς τους άλλους ό,τι κι αν έχει γίνει, αλλά πρώτα να συγχωρείς τον εαυτό σου. Αλλιώς δεν μπορείς να προχωρήσεις.
Ρέιτσελ: Τι είναι αυτό που μας κρατάει τόσο αυστηρούς με τον εαυτό μας;
Κώστας: Είναι δύσκολο να αγαπήσεις τον εαυτό σου όταν βλέπεις μόνο τα λάθη του.
Ρέιτσελ: Τα λάθη μας είναι σαν παλιά φύλλα στον κήπο της ψυχής μας – δεν χρειάζεται να τα καταδικάσουμε, αλλά να τα αφήσουμε να γίνουν το λίπασμα για να ανθίσουμε ξανά. Σαν την απαλή βροχή της άνοιξης που ξεπλένει τη σκόνη του χθες και ξυπνά τους σπόρους της ελπίδας. Δεν είναι άρνηση του παρελθόντος, αλλά η σοφία να δούμε πως κάθε πτώση μας δίδαξε το επόμενο βήμα του χορού. Μόνο όταν αγκαλιάσουμε με τρυφερότητα τις ρωγμές της καρδιάς μας, μπορούμε να γίνουμε καθρέφτης συμπόνιας για τους άλλους. Είναι σαν το φως του ήλιου – πρέπει πρώτα να λάμψει μέσα μας για να μπορέσει να φωτίσει τον κόσμο γύρω μας. Μια τέχνη που απαιτεί υπομονή και θάρρος, μια καθημερινή άσκηση αποδοχής. Κάθε φορά που αγκαλιάζουμε τις ατέλειές μας, ανοίγουμε ένα παράθυρο στην ψυχή μας από όπου μπορεί να μπει το φως της κατανόησης και της αληθινής αγάπης.
Κώστας: Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία από το να συγχωρέσεις τον εαυτό σου. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
*Κώστας Ζίβας και Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)
