Τα δώρα μου εγώ τα πήρα! Είναι δυο θαυμάσια βιβλία που έγραψαν δύο Λασιθιώτες συγγραφείς που με τα έργα τους έχουν προσφέρει πολλά στον πολιτισμό του τόπου μας.
Στο ένα βιβλίο συγγραφέας είναι ο πανεπιστημιακός καθηγητής Μιχάλης Κασσωτάκης και έχει τον τίτλο «Κατερίνα Φραγκιά, μία ηρωίδα της ζωής». Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας του αφηγείται την ιστορία της ζωής μιας νεαρής κορασίδας, της Κατερίνας Φραγκιά, η οποία ζούσε στην Κρήτη την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Αναλυτικά αναφερθήκαμε σ’ αυτό την περασμένη εβδομάδα. «Η πλοκή της φανταστικής αυτής ιστορίας, που έχει απρόσμενο ευτυχές τέλος, κρατεί ζωηρό το ενδιαφέρον του αναγνώστη και, παράλληλα, του προκαλεί ποικίλους προβληματισμούς για τις θρησκευτικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων» αναφέρει ο συγγραφέας.
Το άλλο βιβλίο είναι γραμμένο από το λαογράφο και δημοσιογράφο Νίσπιτα, το Μιχάλη Χουρδάκη. Είναι ο Ε’ τόμος από «Τα διάφορα του Νίσπιτα», έκδοση της Εταιρείας Γραμμάτων Τεχνών Ανατολικής Κρήτης, Βιβλιοθήκη Νίσπιτα, Νεάπολη 2024:
«Λασίθι και Γεράπετρα, Στεία και Μεραμπέλο,
το όνομά σας να γροικώ και πραμ’ άλλο δε θέλω.
Όμορφο Μεραμπέλο μου, στα χώματά σου απάνω
θέλω να ζω να προπατώ ίσαμε να ‘ποθάνω»
Όπως λέγει και ο τίτλος του, το βιβλίο περιέχει «διάφορα» καθώς καλύπτουν πολλά και διάφορα θέματα, τα οποία χωρίζονται σε έξι κεφάλαια: Δρήρος – Πλατεία Βερντέν και τα πέριξ αυτής – Το δημοτικό τραγούδι, η μαντινιάδα και ο Καλογερίδης – Πάπας Αλέξανδρος ο Ε’ ο Μεραμπελιώτης Πάπας – Πολιτικά κείμενα – Ιστορία Παρθεναγωγείου Νεάπολης, Έκθεση συνθηκών διαβίωσης των γυμνασιοπαίδων Μεραμπέλλου στη 10ετία του 1960, Παιδόπολη Νεάπολης.
Το συγγραφικό έργο του Νίσπιτα είναι τεράστιο και μοναδικό. Είναι ακαταπόνητος! Έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στο να συγκεντρώσει ο,τιδήποτε έχει σχέση με τη λαογραφία και την ιστορική παράδοση του τόπου μας, στη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Θα ευχηθώ στον αγαπητό Μιχάλη να είναι δυνατός για πολλά ακόμα χρόνια, για να συνεχίσει το ωραίο έργο του. Άλλωστε, όπως τον έχουμε ακούσει συχνά να λέγει:
«86 προπατώ, στα 100 δα φτάσω,
Κι άμα δα φτάσω 100, δα δω ανέ γεράσω».
ΛΕΩΝ.Κ.
