Οι «φτερωτοί αρουραίοι» – όπως χαρακτηριστικά αποκαλούν οι Λονδρέζοι τα περιστέρια – κατατάσσονται στα «αστικά παράσιτα», μαζί με τα ποντίκια και τις κατσαρίδες, διαβάζουμε με έκπληξη, γιατί εμείς έχομε συνδέσει το περιστέρι με κάτι καλό, μιας και έχει υιοθετηθεί και ως υπερβατικό σύμβολο του Αγίου Πνεύματος…
Κι όμως, φαίνεται ότι και στην Ελλάδα ο υπερπληθυσμός του συμπαθούς πτηνού προκαλεί λήψη νομοθετικών μέτρων από την Ελληνική Πολιτεία για την «καταπολέμησή» τους. Διαβάζουμε ότι τα περιστέρια κατατάσσονται στα «αστικά παράσιτα», ενώ οι κουτσουλιές τους δεν προκαλούν απλώς αντιαισθητική βρωμιά στα μπαλκόνια και τις αυλές, αλλά μπορούν να καταστούν επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία.
Τα περιστέρια είναι φορείς παθογόνων μικροοργανισμών που μεταδίδουν μία σειρά από μολύνσεις από μικρόβια και ασθένειες σε ανθρώπους και ζώα όπως, εγκεφαλίτιδες και πνευμονίτιδες, ψιττάκωση και ορισμένες μυκητώδεις μολύνσεις (π.χ. κρυπτοκοκκίαση, ιστοπλάσμωση, σαλμονέλλα).
Με αφορμή καταγγελίες που έχουν υποβληθεί τα τελευταία χρόνια για υγειονομικά προβλήματα λόγω του αυξημένου πληθυσμού περιστεριών σε αστικές περιοχές, το Υπουργείο Υγείας – με εγκύκλιό του – καλεί τώρα τους δήμους να λάβουν μέτρα.
Όπως σημειώνεται, σε σημεία των πόλεων όπου οι συνθήκες είναι ευνοϊκές (πάρκα, πλατείες, κτήρια) παρατηρείται το φαινόμενο της εγκατάστασης μεγάλων πληθυσμών ελεύθερων περιστεριών, που δημιουργεί ανθυγιεινές εστίες, κίνδυνο πρόκλησης ατυχημάτων, αλλά και σημαντικά προβλήματα καθαριότητας και φθοράς κτηρίων και μνημείων.
Για την εξάλειψη των προβλημάτων αυτών οι αρμόδιοι για το χώρο φορείς (Δήμοι, διαχειριστές του χώρου) οφείλουν πλέον:
Να καθαρίζουν τους ρυπασμένους χώρους με τη συχνότητα που απαιτείται ώστε οι χώροι να είναι απαλλαγμένοι από ακαθαρσίες και περιττώματα. Να καθαρίζουν τους ελεύθερους χώρους και να συλλέγουν τα αστικά απόβλητα με συχνότητα και μέσα κατάλληλα (π.χ. κλειστοί κάδοι) ώστε να περιορίζεται η διαθέσιμη τροφή για τα περιστέρια. Να ενημερώνουν τους πολίτες μέσω κάθε πρόσφορου μέσου ώστε να μην ταΐζουν τα περιστέρια. Να χαρτογραφήσουν τις περιοχές που εντοπίζεται σημαντικό πρόβλημα και να εκπονήσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη μείωση του αριθμού των περιστεριών εφόσον απαιτείται.
Στον Άγιο Νικόλαο υπάρχει εδώ και δεκαετίες η «αποικία» αγριοπερίστερων που διαβιεί στα βράχια της λίμνης. Φαίνεται ότι έχουν πολλαπλασιαστεί, γιατί παρατηρώ – μιας και μένω σε μικρή απόσταση από τη λίμνη – την εμφάνιση ομάδων περιστεριών μέσα στον αστικό ιστό προς αναζήτηση τροφής… Φιλόζωοι που φροντίζουν αδέσποτα ταΐζοντάς τα, δέχονται τα τελευταία ένα –δυο χρόνια καθημερινά και σε συγκεκριμένες ώρες επισκέψεις από ομάδες περιστεριών που «κλέβουν» ξηρά τροφή την οποία αφήνουν για τις γάτες… Όχι σε ταΐστρες, αλλά σε αυλές σπιτιών. Άλλους δεν ενοχλούν. Άλλοι τα αποτρέπουν τοποθετώντας σκληρές μεταλλικές ή πλαστικές περόνες σε περβάζια και στηθαία για να μην μπορούν να προσγειωθούν και άλλοι δένουν κορδέλες για να τα τρομάζουν να μην πλησιάζουν… Γιατί, όπου σταθούν κουτσουλίζουν, ρυπαίνοντας και μολύνοντας κιόλας το χώρο… Και για να καθαριστούν, όταν ξεραθούν τα περιττώματά τους απαιτεί ολόκληρη επιχείρηση.
ΝΙΚΟΣ ΤΡΑΝΤΑΣ
