«Γέλασα» διαβάζοντας στην εβδομαδιαία ΑΝΑΤΟΛΗ, στα γεγονότα «Πριν από 40 χρόνια» (Απρίλιος του 1985) ότι «όσοι επιστρέφουν από ταξίδια στο εξωτερικό μπορούν να φέρνουν μαζί τους χωρίς καμία διατύπωση μέχρι 6 κιλά μπανάνες. Αυτό προκύπτει από έγγραφο του Υπουργείου Εμπορίου στο οποίο αναφέρεται ότι οι μπανάνες που θα εισάγονται μ’ αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να προορίζονται για ίδια κατανάλωση και όχι για μεταπώληση». Σίγουρα αυτό δεν είναι αστείο για να γελάσουμε, αλλά, υπήρξε εποχή που οι μπανάνες ήταν απαγορευμένος καρπός. Είμαι σίγουρος ότι αν αυτό το πω σε ένα νέο παιδί, θα νομίζει ότι το κοροϊδεύω!
Σίγουρα οι νεότεροι δεν ξέρουν ότι μέχρι τη δεκαετία του ‘80 οι μπανάνες ήταν απαγορευμένος καρπός! Υπήρχε… μπανανοαπαγόρευση προκειμένου να πουλιέται σε καλή τιμή η ντόπια παραγωγή. Οι κυβερνήσεις προσπαθούσαν να προστατεύσουν την εγχώρια γεωργία. Έτσι, απαγορεύονταν ή περιορίζονταν οι εισαγωγές για να προωθηθεί η κατανάλωση ελληνικών προϊόντων. Η Κρήτη είχε παραγωγή, αλλά δεν έφταναν για ολόκληρη τη χώρα. Αν είχαμε γνωστούς στο Καλό Χωριό ή στα Μάλια, μας έκαναν τη χάρη και μας έφερναν μερικές.
Επίσης, μέχρι την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1981), υπήρχε αυστηρός έλεγχος στο πόσο ξένο συνάλλαγμα έβγαινε από τη χώρα. Γενικά υπήρχε αυξημένη παρέμβαση του κράτους στην οικονομία και πολλά προϊόντα εισάγονταν με κρατική έγκριση ή και καθόλου.
ΛΕΩΝ.Κ.
