Δώδεκα μέρες έμειναν στην πορεία προς την κάλπη. Τις κάλπες… της πολλαπλής απόφασης και επιλογής. Ανάμεσα σε πρόσωπα γνωστά, οικεία αλλά και πολλά άγνωστα. Εξ άλλου, αυτή η τριπλή εκλογική αναμέτρηση, σε δημοτικό, περιφερειακό αλλά και πανελλήνιο, για τους ευρωβουλευτές, ενείχε και μια τριπλή πρόκληση. Για τους πολίτες που θα έπρεπε να ανταποκριθούν στην εκ των έσω φωνή του κοινωνικού καθήκοντος για συμμετοχή και παρουσία. Όχι απλά ως ψηφοφόρων, αλλά και ως υποψηφίων, για να προσφέρουν στην κοινή υπόθεση αντιμετώπισης των τοπικών, περιφερειακών υποθέσεων. Και χρειάστηκαν πολλοί να μπουν στις δύο αυτές αναμετρήσεις. Λιγότεροι και «εκλεκτοί» για την εκπροσώπησή μας στο Ευρωκοινοβούλιο.
Από την πληθώρα υποψηφίων, που λαμβάνουν μέρος σ’ αυτές τις εκλογές, δημιουργείται εύλογα σε πολλούς, βλέποντας τον «καταιγισμό» προσώπων, ονομάτων συνδυασμών, ποιο είναι το αληθινό ή τα πραγματικά κίνητρα που κάνουν έναν άτομο να εμπλακεί ενεργά στα πολιτικά πράγματα και ειδικά στα δημοτικά. Άραγε, κάποιοι θεωρούν την ενασχόληση με τα κοινά ιδεαλιστικά κινούμενοι ως ευκαιρία προσφοράς στον τόπο μας, επάγγελμα ή μέσο εξυπηρέτησης προσωπικών, οικονομικών ή άλλων συμφερόντων;
Είναι η προσωπική φιλοδοξία για κοινωνική ανέλιξη με ό,τι συνεπιφέρει ως οφέλη σε ατομικό ή οικογενειακό επίπεδο; Eίναι η αγάπη για τον τόπο και η λαχτάρα να αφήσουν το προσωπικό «αποτύπωμα» σε έργα, δράσεις και παρεμβάσεις που θα βελτιώσουν τη ζωή των συνδημοτών και την ανάπτυξη του τόπου προς το γενικό κοινωνικό όφελος; Eίναι η έλξη για απόκτηση γνώσης και εμπειρίας, που κληροδοτούνται από τους παλαιότερους για να μπορέσουν οι νεότεροι να δημιουργήσουν;
Ποιός, άραγε, μπορεί να ξεχωρίσει τα μικροπολιτικά, ιδιοτελή ή άλλα συμφέροντα από την αγνή, χωρίς υστεροβουλία και προσδοκία σε ανταποδοτικά προσωπικά οφέλη, από την κατάθεση προσφοράς για τον τόπο;
Πολλά τα ερωτήματα, η επιλογή όμως πρέπει να είναι μία.
Ο ρόλος του αιρετού αντιπροσώπου μιας τοπικής κοινωνίας είναι δύσκολος. Γιατί είναι σύνθετος, αφού πάνω απ’ όλα πρέπει να είναι ρόλος διακριτικός, ρόλος υπεύθυνος, δημιουργικός. Το δικαίωμα ως υποχρέωση του βουλεύεσθαι στη βάση διαχείρισης των τοπικών προβλημάτων, καθιστά τον αιρετό «άρχοντα» αυτόματα και υπόλογο στην κοινωνία που τον εξουσιοδοτεί με την ψήφο της. Να διαχειρίζεται με διαφάνεια και τιμιότητα. Με σεβασμό στην ιστορία και την παράδοση του τόπου. Με συνέπεια και συνέχεια στο έργο των προκατόχων.
Να διεκδικεί, σε περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο, με τόλμη και αξιοπρέπεια, προτάσσοντας το κοινωνικό συμφέρον και την πρόοδο του τόπου. Να διοικεί χωρίς να ξεχνά ότι «άρχει ανθρώπων» και ότι «ουκ αεί άρχει» γιατί η εξουσία δίνεται και αίρεται από τον ίδιο το λαό
Να διαθέτει στρατηγικό σχέδιο, μαζί και ευελιξία ανασχεδιασμού, ρεαλιστικά δρώντας ανάλογα με τις περιστάσεις, σε ένα ρευστό πολιτικό, οικονομικό περιβάλλον που χαρακτηρίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και που δε φαίνεται να διαφοροποιείται και πολύ τα προσεχή χρόνια.
Να ανθίσταται σε πιέσεις ή εκβιασμούς, απ’ όπου και αν προέρχονται, ηθικούς, πολιτικούς, οικονομικούς. Να τους γνωστοποιεί – γιατί όχι και να τους καταγγέλλει – και να ζητά την κοινωνική στήριξη σε μάχες που θα απαιτηθούν για να αρθούν αδικίες και διακρίσεις εις βάρος αυτού του τόπου και λαού, που υποθηκεύουν ή υπονομεύουν το μέλλον των ερχόμενων γενεών.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, η σκοτεινή πλευρά ορισμένων που αποφασίζουν να πολιτευτούν, ζητώντας την ψήφο του δημότη.
Είναι οι επαγγελματίες της πολιτικής, οι καριερίστες, που προσδοκούν οφέλη. Με προσωπικά κίνητρα και ιδιοτελείς σκοπούς, που επιζητούν την αυτοεπιβεβαίωση μέσα από την κοινωνική αποδοχή, την καταξίωση και οικονομική αποκατάσταση μέσα από την πολιτική! Και ακόμη χειρότερα, είναι και κάποιοι «βετεράνοι» της πολιτικής που δεν κατανοούν ότι η εποχή τους έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ευαγγελίζονται την «αλλαγή» χωρίς οι ίδιοι να έχουν «αλλάξει» στο παραμικρό, ούτε ως προς τα συνθήματα, ούτε ως προς την πρακτική ή το ήθος της αντιπαράθεσης που επιλέγουν. Το πάθος της εξουσίας, τυφλώνει. Δεν αντιλαμβάνονται ότι κομίζουν βάρη και «ενοχές» του παρελθόντος. Ότι ανοίγουν νέοι δρόμοι και ορίζοντες. Υπάρχουν ενεργοί, νέοι με οράματα και ευγενή φιλοδοξία που αποδεικνύουν καθημερινά, ότι μπορούν και να τα καταφέρνουν καλύτερα. Δεν έχει αυτός ο τόπος ανάγκη να ανακαλέσει κανένα βετεράνο από την εφεδρεία!
Εδώ έγκειται και η ευθύνη του πολίτη, του δημότη. Όπως έλεγε και ο σοφός Ισοκράτης, στον λόγο του «Περί ειρήνης»:
«Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία». (Ισοκράτης, Περί ειρήνης)
Στη σημερινή κοινωνία της πολιτικής αποχής και της πολιτικής απάθειας ζητούμενο είναι ο ενεργός πολίτης. Ενεργός πολίτης δεν θεωρείται απλώς ο ενημερωμένος πολίτης, αλλά αυτός που συμμετέχει ενεργά στις δημόσιες υποθέσεις, στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πλαίσιο.
Η συμμετοχή έχει στόχο την οργάνωση και τη λειτουργία μιας καλύτερης κοινωνίας, σύμφωνα με ορισμένες αξίες.
Ο ενεργός πολίτης όχι απλώς συμμετέχει στα κοινά, αλλά «σκέφτεται σαν να εκπροσωπεί τους πάντες, σαν να επρόκειτο να κυβερνήσει».
Η δημοκρατική πολιτεία ενδιαφέρεται να μορφώσει έναν ελεύθερο, υπεύθυνο και ενεργό πολίτη. Έναν πολίτη που γνωρίζει ότι η αυτονομία συνεπάγεται την αυτοπειθαρχία και ότι ελευθερία σημαίνει ευθύνη.
O υπεύθυνος πολίτης θα πρέπει να κρίνει, χωρίς πάθος, ειδικά πάθη που υποδαυλίζονται από συμφέρον τρίτων, που εποφθαλμιούν την αρπαγή της εξουσίας. Να μπορεί ψύχραιμα να διακρίνει το δημαγωγό, να αποκρούει τις λαϊκίστικες φωνές, να τιμωρεί τους λαϊκιστές!
Στις δημοτικές εκλογές αλλά και οι περιφερειακές και οι ευρωεκλογές, που έρχονται, το διακύβευμα είναι κρίσιμο και ο στόχος ξεκάθαρος! Να πετύχουμε!!
Γιατί για εμάς, έχομε αποδείξει ότι η ενασχόλησή μας με τα κοινά δεν είναι επάγγελμα ! Δουλειές είχαμε, έχουμε και θα έχουμε!
Γιατί για εμάς, η ενασχόληση με τα κοινά είναι ευθύνη, είναι χρέος και καθημερινός αγώνας, για μια καλύτερη πόλη, ένα ζωντανό Δήμο, μια ενεργή, δημιουργική κοινωνία που ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον της, το μέλλον των παιδιών της, σε αυτό εδώ τον τόπο.
Δέσπω Καρνιαδάκη
Δικηγόρος
Υποψ. Δημοτική σύμβουλος
