Το τελευταίο διάστημα, λόγω και της υποψηφιότητας που έθεσα ως δημοτικός σύμβουλος, βλέπω κάποια πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Να μην τα προσπερνώ, και να μην βγάζω βιαστικά συμπεράσματα. Προσπαθώ να δω πίσω από την εικόνα τις αιτίες.
Πράγματι υπάρχουν πολλά στραβά στον τόπο μας. Προβλήματα που θα μπορούσαν αρκετά από αυτά να λυθούν εύκολα. Και όμως. Τα κάνουμε βουνό.
Ειδικά τώρα στις εκλογές, όλοι με το δάχτυλο στην σκανδάλη. Δεν είναι όμως όλος ο δήμος ο Δήμαρχος. Ο δήμος είναι πρώτα απ όλα το προσωπικό του. Που σε αρκετές περιπτώσεις παρουσιάζει σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε και να κατανοήσουμε τις συνέπειες. Να εκλογικεύσουμε τις απαιτήσεις μας, να βοηθήσουμε.
Δυστυχώς μόνιμες προσλήψεις δεν γίνονται και εποχικές καθυστερούν. Δεν είναι σημερινό πρόβλημα, αλλά παλιό και γνωστό.
Και πως αντιδρούμε; Καταγγέλλουμε αυτό το λίγο προσωπικό, που υπό συνθήκες έλλειψης, αδυνατούν να προλάβουν τα πάντα; Εκτός αν έχουμε άγνοια ή αν για λόγους πολιτικούς στρουθοκαμηλίζουμε, λαϊκίζουμε, ισοπεδώνουμε τα πάντα.
Από την άλλη, εμείς ως πολίτες του δήμου, τι κάνουμε για να βοηθήσουμε; Αρκεί να δείχνουμε το πρόβλημα; Να αγανακτούμε;
Για την εικόνα που έχει ο τόπος μας, φταίμε και εμείς. Που με την αδιαφορία μας την πληγώνουμε και κάνουμε ακόμα δυσκολότερο το έργο του λίγου προσωπικού.
Από τα σκουπίδια (μέχρι και οικοδομικά υλικά) που τα παρατάμε έξω από τους κάδους, μέχρι το πεζοδρόμιο που το καβαλάμε καταστρέφοντας το σιγά-σιγά, από το δεντράκι μπροστά στην πόρτα ή το μαγαζί μας που ξεραίνεται και ζητά λίγο νερό, από την παιδική χαρά που κάποιοι την καταστρέφουν αλλά κάνουμε πως δεν βλέπουμε, μέχρι να ενημερώσουμε τον δήμο για ένα πρόβλημα που υπάρχει, επικοινωνώντας μαζί του.
Νομίζω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως δεν αγαπούμε πραγματικά τον τόπο μας. Πως δεν τον θεωρούμε κομμάτι του σπιτιού μας, και τους ανθρώπους του κομμάτι της οικογένειας μας, με την ευρύτερη έννοια.
Σαν μια μεγάλη οικογένεια πρέπει να λειτουργήσουμε, αν θέλομε να πάμε μπροστά. Που φροντίζουμε να έχουμε το σπίτι μας καθαρό, όμορφο. Που αν κάποιο μέλος της δυσκολεύεται ή αδυνατεί να φέρει εις πέρας μια δουλειά, το βοηθάμε. Που είμαστε φιλόξενοι στους επισκέπτες μας. Που χαμογελάμε. Που γιορτάζουμε μαζί τις επιτυχίες, που βοηθούμε όλοι να πάμε μπροστά και να αντιμετωπίσουμε μαζί τα όποια προβλήματα. Καλόπιστα, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα.
Να βάλουμε ακόμα περισσότερο τον εθελοντισμό στη ζωή μας. Να βοηθήσουμε με τις δράσεις μας, να στηρίξουμε τον τόπο μας και τους ανθρώπους του. Πρέπει, μπορούμε, αξίζουμε καλύτερα.
Μόνο έτσι θα κερδίσουμε το στοίχημα. Μόνο αν όλοι μαζί βάλουμε πλάτη. Η άλλη, η εύκολη λύση, είναι να κατηγορούμε και να αναθεματίζουμε, να γκρινιάζουμε, χωρίς πολλές φορές να γνωρίζουμε. Βοηθά όμως αυτό; Γιατί καλή η κριτική, αλλά από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά. Τον καλύτερο δήμαρχο να έχουμε, άχρηστο θα τον βγάλουμε στο τέλος της τετραετίας.
Βασικό λοιπόν είναι πρώτα απ’ όλα, να αγαπήσουμε πραγματικά τον τόπο μας. Οχι πρόσκαιρα, όχι υποκριτικά, όχι υστερόβουλα λόγω εκλογών. Και όσοι εκλεγούν, να συνεχίσουν να νοιάζονται για αυτόν τα επόμενα 4 χρόνια. Συμβάλλοντας καλόπιστα, και με τον λόγο και τις πράξεις τους για να πάει μπροστά. Αλλά και εξηγώντας στους συμπολίτες μας, πως μόνοι τους οι εκλεγμένοι δεν μπορούν να πετύχουν τίποτα. Πως η υποχρέωση τους δεν σταματά με το ψηφοδέλτιο που ρίχνουν στην κάλπη. Λέγοντας τους πως κανείς δεν περισσεύει, και πως όποιος και αν είναι δήμαρχος ο τόπος μας χρειάζεται όλους. Αυτό για μένα είναι το μεγάλο στοίχημα. Ο πολίτης να συνεχίσει και την επομένη των εκλογών, με δίκαιη και εποικοδομητική κριτική, με αγάπη στον τόπο, με ενεργό συμμετοχή, να βοηθά και να συμβάλει να τον κάνουμε καλύτερο.
Μαζί συνεχίζουμε, μαζί θα ολοκληρώσουμε το έργο που έχει ξεκινήσει, μαζί το Μεραμπέλλο και οι άνθρωποι του, μπορεί και θα γίνει καλύτερο. Στο χέρι μας είναι. Αρκεί να το θελήσουμε και να το πιστέψουμε.
Αντώνιος Γ. Μαυρής
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
