Το πολυνομοσχέδιο που θα φέρει τις αυξήσεις στους υφιστάμενους αλλά και νέους έμμεσους φόρους , τρόφιμα , καύσιμα, ποτά, καπνικά, αυτοκίνητα, τηλεφωνία , συνδρομητική τηλεόραση , το μηχανισμό αυτόματης διόρθωσης (τον περίφημο «κόφτη») την συμφωνία για τα κόκκινα δάνεια και το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων, αναμένεται να κατατεθεί εντός της εβδομάδας με προοπτική να ψηφιστεί μέχρι την Κυριακή.
Με την ψήφιση του νομοσχεδίου που ανεβάζει το λογαριασμό των νέων φόρων στα 3,6 δισ. ευρώ (1,8 δισ. ευρώ από άμεσους και 1,8 δισ. ευρώ από έμμεσους φόρους), η Κυβέρνηση θεωρεί ότι την επόμενη Τρίτη 24 του μήνα έχοντας υλοποιήσει το σύνολο των μέτρων θα μπορέσει να πιέσει περισσότερο για την ελάφρυνση του χρέους.
Την ίδια ώρα, μια εβδομάδα μετά την πρώτη – μάλλον συμβολική – συζήτηση της λύσης για το χρέος που παρουσίασε στο Eurogroup της προηγούμενης Δευτέρας, η Commission και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας κ. Κλάους Ρέγκλινγκ, φαίνεται ότι οι δανειστές έχουν μοιραστεί σε τρία «στρατόπεδα», καθένα από τα οποία βλέπει την ελάφρυνση του χρέους από άλλη οπτική γωνία.
Αυτό σημαίνει ότι θα είναι μάλλον απίθανο να έχουμε την συνολική συμφωνία για χρέος και μέτρα που αναμέναμε μέχρι και τις 24 του μήνα. Το ΔΝΤ βρίσκεται να διαφωνεί τελείως με την ευρωπαϊκή πρόταση και τα εναλλακτικά σενάρια που έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής ο ΕΜΣ.
Θεωρεί δηλαδή ότι οι προβλέψεις των ευρωπαίων σε όλα τα μεγέθη είναι υπεραισιόδοξες και η πρόβλεψη για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ανέφικτη.
Επίσης, η δομή της πρότασης με τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους, δεν δίνει λύση στο ζητούμενο της όλης συζήτησης που είναι η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους μακροπρόθεσμα.
Η Commission με τον ΕΜS θέλουν από την πλευρά τους να δοθεί μια λύση έστω και με την πρόβλεψη περαιτέρω επεξεργασίας στο άμεσο μέλλον, ώστε το θέμα να μπει σε μια τροχιά οριστικής επίλυσης κάποιους μήνες αργότερα.
Στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζουν να εξετάζουν εναλλακτικά σενάρια, με στόχο έστω και μια επί της αρχής συμφωνίας στο Eurogroup της 24ης Μαΐου, που θα ερμηνευτεί από τις αγορές ως συνολική συμφωνία για την Ελλάδα.
Μια τρίτη τάση είναι οι βόρειες χώρες, με πρώτη την Γερμανία και αμέσως μετά την Ολλανδία, την Φινλανδία, την Αυστρία, την Σλοβακία και την Σλοβενία, οι οποίες κυρίως για πολιτικούς λόγους αφού θα πρέπει να περάσουν την συμφωνία από τα κοινοβούλια τους, θεωρούν ότι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν επείγει.
Στα επιχειρήματα τους το πρώτο είναι ότι το ελληνικό χρέος που χρηματοδοτείται κανονικά μέχρι και το 2018 από το δάνειο του ΕΜS. Συνεπώς αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι η έναρξη της συζήτησης έστω και αν ο ορίζοντας για μια τελική συμφωνία για την λύση παραμείνει ασαφής.
Για τους ίδιους πολιτικούς λόγους θέλουν – αν και δεν το λένε ανοιχτά – να δουν την Ελλάδα να υλοποιεί στην πράξη όσα έχει συμφωνήσει στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης, η οποία αναμένεται να κλείσει μόνο σε επίπεδο μέτρων στο έκτακτο Eurogroup που θα γίνει για την Ελλάδα.
ΠΗΓΗ: enikonomia
