Η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου ελληνικού προγράμματος θα ξεκινήσει μεν μέσα στην επόμενη εβδομάδα, το πότε θα τελειώσει όμως εξαρτάται αποκλειστικά από την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να δεσμευθεί εμπράκτως στα συμφωνηθέντα, την κοινοβουλευτική δύναμη να τα νομοθετήσει και τη διοικητική ευχέρεια να τα εφαρμόσει.
Γι’ αυτό σε αντίθεση με την παντελώς ανούσια αντιπαράθεση του “αν θα κρατήσει μέρες, βδομάδες ή μήνες, ή ποιος την σταματάει, ποιος θέλει να κρατήσει λίγο ή πολύ και τα λοιπά” – συζήτηση που ανήκει στη σφαίρα της μαντικής – στις Βρυξέλλες, οι τεχνοκράτες που εργάζονται για το πρόγραμμα και για τα κράτη μέλη επιμένουν πως πρέπει να δουν αποτελέσματα.
Το ασφαλιστικό είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα, αλλά όπως ενημερώθηκε ο Τύπος στις Βρυξέλλες αρμοδίως, δεν είναι το μόνο. Το σχέδιο χαρακτηρίστηκε φιλόδοξο και για να προλάβουμε τις ερμηνείες, στην κοινοτική διάλεκτο αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: δύσκολα θα φέρει τα αποτελέσματα που ανακοινώνει ή επιδιώκει. Δεν πρόκειται για θετικό χαρακτηρισμό, αλλά για αρνητικό.
Το ότι το σχέδιο είναι φιλόδοξο το ξέρουν και οι υπουργοί οικονομικών που φτάνουν σήμερα στις Βρυξέλλες για το Εurogroup. Ως εκ τούτου έχουν προετοιμαστεί από τους εκπροσώπους τους, του EWG, να υπενθυμίσουν στην ελληνική πλευρά ότι θέλουν νούμερα και όχι φιλοδοξίες. Η τρόικα θα ετοιμάσει και αυτή ένα ραπόρτο, το οποίο ούτε λίγο, ούτε πολύ θα προαναγγέλλει προσθήκες, διαφοροποιήσεις και αλλαγές.
Οι Βρυξέλλες γνωρίζουν ότι το σχέδιο έχει κενά, ότι κρατάει πολύ ψηλά συντάξεις που δεν έχουν πληρωθεί, ότι διασφαλίζει τα κεκτημένα διαφόρων ομάδων, ρίχνει τους νυν εργαζόμενους, δεν ανεβάζει τα όρια ηλικίας όσο γρήγορα πρέπει, διατηρεί τον καταστροφικό θεσμό του εφάπαξ και γενικώς πάσχει από χρηματοδότηση – καθώς η αύξηση των εισφορών δεν θεωρείται και η καλύτερη ιδέα.
Εκτός όμως από το ασφαλιστικό υπάρχει και η μεταρρύθμιση στο δημόσιο. Με το ένα εκ των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης να αρνείται την οποιαδήποτε αξιολόγηση των υπαλλήλων και να έχει προαναγγείλει την άρση της μισθολογικής οροφής σε διάφορες ΔΕΚΟ, ούτε και αυτό το θέμα θα κλείσει εύκολα.
Παρομοίως το θέμα της ΔΕΗ θα προκαλέσει τριγμούς, όπως και το κλείσιμο της αγοράς παραγωγών τηλεοπτικού περιεχομένου, που προσφάτως η Κομισιόν ανακοίνωσε πως θα εξεταστεί στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης.
Συνεπώς η ολοκλήρωση δεν έχει να κάνει ούτε με το τι θέλει ή δεν θέλει το ΔΝΤ, ούτε με το αν ο Σόιμπλε συμπαθεί τη χώρα ή όχι. Παρομοίως η εκφορά γνώμης για το χρονικό της υπόθεσης από τον πρόεδρο του σώματος Ντάισελμπλουμ (το γνωστό μήνες και όχι εβδομάδες) είναι προφανώς μια ρεαλιστική εκτίμηση των προκλήσεων, στη βάση μάλιστα της ελληνικής εμπειρίας και όχι θέμα για να πλειοψηφήσει ή να μειοψηφήσει κανείς σε κάποια υποθετική κάλπη. Παρομοίως αν ο πρόεδρος Ντάισελμπλουμ σκόπευε να αλλάξει την εκτίμησή του θα το έκανε δημόσια και δεν θα επέλεγε να διοχετεύσει τη γνώμη του μέσω κάποιας ελληνικής διαρροής.
Τέλος είναι προφανές ότι χρέος και συμμετοχή του ΔΝΤ είναι συζητήσεις αλληλένδετες με την αξιολόγηση και αλληλοτροφοδοτούνται. Ακόμα όμως και έτσι, η προοπτική των “Ειδών του Μαρτίου” (15.03) δεν βγήκε σε καλό στον Ι.Καίσαρα και μάλλον δεν θα βγει σε καλό και για κανέναν άλλο.
www.real.gr
