Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται άλλη μια φορά η αξιολόγηση, μετά την εμπλοκή που υπήρξε για τα εφεδρικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ και τον μηχανισμό ενεργοποίησης τους που ανέβαλε το Eurogroup για την Ελλάδα, ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα βρίσκονται και πάλι σε κρίσιμο σημείο.
Οι δανειστές και ειδικά το ΔΝΤ απέρριψαν την πρόταση, θεωρώντας ότι είναι πολύ μεγάλο το διάστημα του ενός χρόνου, αντιπροτείνοντας τρίμηνες αξιολογήσεις έστω και σε τεχνικό επίπεδο.
Θεώρησαν επίσης ότι η απουσία συμφωνημένων μέτρων θα γίνει αιτία ατέλειωτων συζητήσεων, πριν οριστικοποιηθούν και εφαρμοστούν. Το ΔΝΤ ζήτησε ευθέως να υπάρχουν συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία θα πρέπει να νομοθετηθούν από τώρα και να εφαρμοστούν σε περιπτώσεις αποκλίσεων.
Η ελληνική πλευρά θύμισε ότι δεν προβλέπεται στο ελληνικό δίκαιο να ψηφιστεί νόμος και άρα μέτρα εν αναμονή με στόχο να εφαρμοστούν όταν χρειαστεί.
Ένα ακόμη πρόβλημα που προέκυψε είναι ότι θα πρέπει να βρεθεί ένας ξένος οίκος με εμπειρία και κύρος, που θα πιστοποιεί τα στοιχεία και άρα την ενδεχόμενη απόκλιση από το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος, καθώς το Ταμείο δεν εμπιστεύεται την ακρίβεια των στοιχείων που δημοσιεύει η Eurostat!
Όλα αυτά συζητήθηκαν στην τηλεδιάσκεψη που είχαν χθες το απόγευμα οι επικεφαλής των ομάδων της ΕΕ, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και του ΕΜΣ με τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Γερούν Νταϊσελμπλούμ και τον πρόεδρο του Euro Working Group, Τόμας Βίζερ, οι οποίοι κατέληξαν στο ότι δεν συντρέχει ακόμη λόγος για έκτακτη σύνοδο των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης για το θέμα της Ελλάδας.
Πλέον η όποια κίνηση για συμφωνία και άρα και για ξεκλείδωμα μέρους έστω της δόσης των 5,4 δισ. ευρώ μεταφέρεται για μετά από το Πάσχα και θα έχει διορία μέχρι και το τέλος Μαΐου, αφού μετά θα ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για το δημοψήφισμα της Μ. Βρετανίας.
Θεωρητικά η τελευταία επίσημη ημερομηνία για να υπάρξει συμφωνία είναι το προγραμματισμένο Eurogroup στις 24 Μαΐου, με μεγάλο ερωτηματικό ποιο θα είναι το κλίμα που θα διαμορφωθεί από την χθεσινή εμπλοκή μέχρι και την επίτευξη της συμφωνίας.
Αδειάζουν και πάλι τα ταμεία
Ο πιο ουσιαστικός προβληματισμός όμως, αφορά την έλλειψη ρευστότητας η οποία επανέρχεται στο προσκήνιο θυμίζοντας την αντίστοιχη περσινή περίοδο.
Μπορεί μεν η μεταφορά των αποθεματικών των δημοσίων νοσοκομείων του ΕΟΠΠΥ και της Βουλής στον κοινό λογαριασμό διαχείρισης της ΤτΕ να πυροδοτήσει νέο κύκλο συζητήσεων και φημών για τα ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου, αλλά το πρόβλημα εντοπίζεται σε άλλους δυο παράγοντες οι οποίοι δείχνουν ξεχασμένοι.
Ο πρώτος είναι ότι οι συμφωνίες επαναγοράς (ρέπος) που είχε συνάψει το δημόσιο το 2015, δανειζόμενο από τα ταμεία και τους εποπτευόμενους φορείς παραμένουν λίγο πάνω από τα 10 δισ. ευρώ, έναντι συνολικών τραπεζικών διαθεσίμων, που δεν ξεπερνούν σήμερα τα 12 δισ. ευρώ. Συνεπώς τα περιθώρια του εσωτερικού δανεισμού είναι πια περιορισμένα.
Οι καθυστερήσεις στις αποπληρωμές των οφειλών του δημοσίου (το δεύτερο όπλο για την διατήρηση ρευστότητας στα κρατικά ταμεία) προς ιδιώτες, σε μια περίοδο που ετοιμάζεται καταιγίδα νέων μέτρων για όλους κάθε άλλο παρά βοηθά την ανάκαμψη της οικονομίας.
ΠΗΓΗ: enikonomia
