Η ελληνική φέτα έχει τη χάρη του ΠΟΠ προϊόντος, όμως το λευκό τυρί νικάει κατά κράτος στο ράφι. Στα σούπερ μάρκετ των Βρυξελλών το fromage mediterraneen, ή αλλιώς «λευκό τυρί», πωλείται 13,95 ευρώ το κιλό, δύο ευρώ ακριβότερα από την ελληνική φέτα που φτάνει στα 11,95 ευρώ το κιλό. Μάλιστα, για τους καταναλωτές με περισσότερες απαιτήσεις υπάρχει και βιολογικό λευκό τυρί, σε υψηλότερη βέβαια τιμή. Την ίδια στιγμή, η Νέα Ζηλανδία πουλάει διαδικτυακά σε όλο τον κόσμο «ελληνική φέτα» και «παλαιωμένη ελληνική φέτα», που έχει παρασκευαστεί αποκλειστικά από κατσικίσιο γάλα στην τιμή των 50 δολαρίων το κιλό.
Οπως όλα δείχνουν, όσο εμείς σκοτωνόμαστε να «προστατέψουμε» τη φέτα στη συμφωνία με τον Καναδά, η πραγματικότητα μας έχει προ πολλού ξεπεράσει.
«Νομίζω ότι τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) έχουν κλείσει τον κύκλο της αποδοτικότητάς τους. Δεν έχει νόημα σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά να προσπαθούμε να προφυλάξουμε τα προϊόντα με αυτό τον τρόπο», λέει στην«Κ» η κ. Εφη Τσακαλίδου, διευθύντρια του εργαστηρίου Γαλακτοκομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οπως τονίζει, ο μόνος τρόπος για να προστατέψουμε το προϊόν μας, είναι να επενδύσουμε πραγματικά σε αυτό με επιστημονική έρευνα και μεράκι από τους παραγωγούς.
«Ενα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετώπισα στη προσπάθειά μου να εξαγάγω αυθεντική ελληνική φέτα ήταν ότι όσοι τη δοκίμαζαν μου έλεγαν ότι δεν είναι έτσι η… πραγματική φέτα. Μου πήρε καιρό να συνειδητοποιήσω ότι στο εξωτερικό πολλοί θεωρούν ότι φέτα είναι το λευκό τυρί που έχουν δοκιμάσει στις διακοπές τους στην Ελλάδα», εξηγεί εξαγωγέας ελληνικών προϊόντων στη Γερμανία. Φυσικά, η χρήση του όρου φέτα για το λευκό τυρί τυπικά απαγορεύεται, αλλά πρακτικά δεν είναι δυνατόν να ελεγχθεί παρά μόνο ύστερα από συγκεκριμένη καταγγελία. «Πολλές φορές στα ξενοδοχεία προσφέρεται λευκό τυρί χωρίς καμία ένδειξη (σ.σ. έτσι δεν υπάρχει παρανομία τυπικά) και οι τουρίστες θεωρούν ότι, αφού βρίσκονται στην Ελλάδα, τρώνε φέτα», συμπληρώνει.
Το αποτέλεσμα; Ενώ ζητάμε κανένας σε όλο τον κόσμο να μην έχει δικαίωμα να παράγει φέτα, εμείς εδώ στην Ελλάδα πουλάμε στα εστιατόρια και στα ξενοδοχεία μας λευκό τυρί στους τουρίστες, ακόμα και μέσα στη χωριάτικη σαλάτα. Ετσι η παραγωγή φέτας παρουσιάζει διαρκή μείωση από το 2011 και μετά. Οι προδιαγραφές για την παραγωγή της είναι συγκεκριμένες, όμως όλοι ξέρουν ότι πολλοί νόμοι συχνά καταπατούνται.
Αλλωστε, σε αυτό έχουν στηριχθεί και οι προσπάθειες των Δανών και των Ολλανδών να μας «πάρουν» την επωνυμία «φέτα». Ο Ενιαίος Οργανισμός Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) πραγματοποιεί σεμινάρια στους παραγωγούς και ελέγχει δειγματοληπτικά την παραγωγή φέτας με βάση πλάνο ελέγχων που καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ομως, ακόμη και αν υπάρχει πρόθεση, δεν υπάρχει δυνατότητα να μεταβούν οι ελεγκτές σε όλα τα σημεία της χώρας όπου παράγεται φέτα λόγω μείωσης των κονδυλίων που δίδονται για μεταφορικά για να συλλεγούν δείγματα, εξηγεί στέλεχος του οργανισμού. Και ιδού το αποτέλεσμα… (Καθημερινή)
