Προσπάθεια ανασύνταξης και συσπείρωσης στον ΑΟΑΝ, μετά την εκτός έδρας από τον Εθνικό και το 4-0, το οποίο πρέπει να γίνει μάθημα για τη συνέχεια. Άπαντες μέσα στο Αγιονικολιώτικο «στρατόπεδο» γνωρίζουν πως ήταν ένα άσχημο παιχνίδι για όλους, αλλά πρέπει να το αφήσουν πίσω.
Όπως κάθε ματς, ασχέτως αποτελέσματος έχει τα θετικά και τα αρνητικά του, έτσι και αυτό και οι «κυανόλευκοι» μπορούν να κρατήσουν το καλό τους ξεκίνημα, με σοβαρότητα, συγκέντρωση και συνολικά καλή ανασταλτική λειτουργία, που σταδιακά μέσα από αυτήν έπαιρναν αυτοπεποίθηση και βγήκαν μπροστά έχοντας τις στιγμές τους για να βρουν γκολ, όμως στο δεύτερο μέρος δεν υπήρξε συνέχεια, με μια άλλη ομάδα να εμφανίζεται στον αγωνιστικό χώρο. Σαν να σταμάτησε να αγωνίζεται.
Σε αυτό το επίπεδο της Γ’ εθνικής, όπως έχει αποδειχθεί από τις περασμένες σεζόν, πρέπει να θυμούνται ότι ένα παιχνίδι διαρκεί ενενήντα και πλέον λεπτά. Εάν δεν υπάρχει σοβαρότητα, συγκέντρωση και αποφασιστικότητα σε όλο τον αγώνα, θα υπάρχει πρόβλημα, καθώς κάθε αντίπαλος είναι ικανός να σε τιμωρήσει. Πόσο μάλλον ένας εκ των διεκδικητών του τίτλου.
Σίγουρα αυτό που πόνεσε ήταν η έκταση του σκορ, το οποίο ήταν ένα σκληρό μάθημα, αλλά πρέπει να μάθουν από αυτά και να γίνουν καλύτεροι.
Σε καμία περίπτωση ο ΑΟΑΝ δεν είναι ομάδα για να χάνει με αυτόν τον τρόπο και πρέπει να αντιδράσει, κάτι στο οποίο θα μετρήσει η εμπειρία και η παρουσία του στην κατηγορία την περασμένη πενταετία.
Πίστη και υπομονή χρειάζεται, κάτι το οποίο το έδειξε πρώτος απ’ όλους ο κόσμος της ομάδας μετά το 0-0 στην πρεμιέρα, χειροκροτώντας την ομάδα για την προσπάθεια της και κυρίως για να δείξει πως υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά και τα αποτελέσματα θα έρθουν.
