Την επόμενη ημέρα της μεγάλης φωτιάς στο Βαθύ, το πρωί της Κυριακής 27 Σεπτεμβρίου, περπάτησα μέσα στο καμένο δάσος. Ξεκίνησα από το νέο ΒΟΑΚ και έφτασα ψηλά, από εκεί το ξεκίνησε η φωτιά, στο χωματόδρομο που συναντάμε και έρχεται από τον κάμπο της Κριτσάς.
Μεγάλη η απογοήτευσή μου περπατώντας μέσα σε καμένη γη αλλά συγχρόνως «ευχαρίστηση» γιατί σώθηκε το μεγαλύτερο μέρος του δάσος. Κάποια σημεία της διαδρομής ακόμα «κάπνιζαν».
Αυτό που μου έκανε ξεχωριστή εντύπωση ήταν οι πολλοί τράφοι που συνάντησα σε όλη τη διαδρομή, σημάδι ότι αρκετά χρόνια πριν, το πευκοδάσος που κάηκε ήταν γη που οι άνθρωποι καλλιεργούσαν για να ζήσουν.
ΛΕΩΝ.Κ.
