Το νέο βιβλίο του πολύ επίκαιρου -λόγω «Σασμού»- συγγραφέα Σπύρου Πετρουλάκη έχει τον τίτλο «Κατά Ιωάννη» (εκδόσεις Μίνωας). Το απόγευμα της Τρίτης 5 Απριλίου, έγινε η παρουσίασή του στον Άγιο Νικόλαο, στον ωραίο εξωτερικό χώρο του βιβλιοπωλείου «Αλφαβητάρι». Πρόκειται για μια ιστορία εξαιρετικά επίκαιρη, παρόλο που ένα μεγάλο μέρος της διαδραματίζεται στο 1900.
Η ωραία εκδήλωση ξεκίνησε με τον «Ερωτόκριτο», από τους μουσικούς Μανώλη Κουργιαντάκη στη λύρα, Γιώργο Δερμιτζάκη στη λύρα και Λιάνα Κουργιαντάκη στο λαούτο -τραγούδι. Ακολούθησε το καλωσόρισμα από την κ. Γεωργία Κουργιαντάκη του βιβλιοπωλείου «Αλφαβητάρι» και μετά η παρουσίαση του νέου βιβλίου από τη φιλόλογο Ανθή Ρουμπελάκη και την ιστορικό – αρχαιολόγο Μαρία Κυριακάκη.
Βίντεο: Λεωνίδας Κλώντζας
«100 χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης επαναλαμβάνονται γεγονότα»
Πριν την εκδήλωση είχαμε την ευκαιρία για μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τον Σπύρο Πετρουλάκη:
Φαντάζομαι ότι όλοι σας ρωτάνε για το Σασμό, το βιβλίο που εκτός την εκδοτική επιτυχία έχει τώρα και τηλεοπτική
«Και αυτό δικό μου παιδί είναι!»
Όταν το γράφατε, φανταζόσασταν ότι θα είχε αυτή τη μεγάλη επιτυχία;
«Όχι… γιατί όταν γράφω ένα βιβλίο δεν έχω πίσω στο μυαλό μου οποιαδήποτε άλλη σκέψη. Και τώρα με το “Κατά Ιωάννη”, ενώ υπάρχει η επιτυχία του Σασμού, δεν έχω στο μυαλό μου ότι μπορεί να γίνει σίριαλ ή ταινία. Αυτό το αποδεικνύω φτιάχνοντας έναν ήρωα, τον Ιωάννη, που δεν έχει δεξί χέρι! Οπότε, πού θα βρίσκαμε έναν τέτοιο ηθοποιό… που συμβαίνει να είναι και ζωγράφος;
¡ Ο Ιωάννης είναι ένα παιδί που γεννήθηκε στην Κρήτη, περίπου το 1900, την εποχή που ζούσαν ακόμα οι λεγόμενοι Τουρκοκρητικοί. Στο βιβλίο βλέπουμε τη σχέση ζωής και συναναστροφών των Κρητικών με τους Τουρκοκρητικούς. Ο Ιωάννης γεννιέται με ένα χάρισμα, είναι πολύ ικανός στη ζωγραφική. Έπαιρνε ασβέστη, έπαιρνε κάρβουνο και έφτιαχνε απίστευτες εικόνες. Ωστόσο η μάνα του δεν τον άφηνε να ασχοληθεί γιατί… χανότανε, θεωρούσε ότι δεν του έκανε καλό!».
Αναφέρεστε σε αληθινό ιστορικό γεγονός;
«Όχι αλλά έχει σαν βάση τη ζωή του διακεκριμένου γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά που η μάνα του του φερόταν με τον ίδιο τρόπο. Εγώ πήρα την ουσία αυτής της ιστορίας και έφτιαξα το δικό μου ήρωα. Στο βιβλίο πηγαίνω από το χθες στο σήμερα. Στο σήμερα παρακολουθούμε ένα συντηρητή έργων τέχνης ο οποίος δουλεύει σε ένα μοναστήρι. Εκεί ανακαλύπτει ότι κάτω από την εικόνα της Παναγίας είναι κρυμμένο άλλο ένα σχέδιο, μια άλλη εικόνα η οποία όμως λογικά δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο μοναστήρι, γιατί θεωρητικά είναι μία βλάστημος εικόνα. Έτσι λοιπόν ο σημερινός μας ήρωας, ο Σταύρος, ψάχνοντας να βρει την άκρη του νήματος, καταλήγει στη Σμύρνη όπου ξεκινά το ξετύλιγμα του κουβαριού και εμείς παρακολουθούμε την ιστορία του».
Πώς επιλέγεται τα θέματα των βιβλίων σας;
Οι ήρωές μου έχουν σχέση με την καθημερινότητα. Είναι σκέψεις που μου έρχονται από το πουθενά… απ’ ό,τι δω, ακούσω ή μιλήσω.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θέλετε να δώσετε μέσω του βιβλίου “Κατά Ιωάννη”;
«Στο βιβλίο “Κατά Ιωάννη” θίγω μια κατάσταση η οποία δυστυχώς κυριαρχεί και σήμερα στο πανελλήνιο, τη σχέση της μητέρας Μήδειας απέναντι στο παιδί της. Δυστυχώς το θέμα του βιβλίου είναι πολύ επίκαιρο. Η μητέρα καταδίκασε τον Ιωάννη. Άλλο θέμα του βιβλίου αφορά τον πόλεμο του 1922 και του γεγονότος με τους πρόσφυγες, που άφησαν τα σπίτια τους και τη ζωή τους, όπως συμβαίνει και τις μέρες μας στην Ουκρανία. Σήμερα, 100 χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης, επαναλαμβάνονται γεγονότα και έτσι με το δικό μου τρόπο καταδικάζω τα κακώς κείμενα».
Ποιο θα είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου σας;
«Έχω ήδη ξεκινήσει το νέο μου βιβλίο και έχω φτάσει περίπου στη μέση. Αυτή τη φορά δεν περνάω από την Κρήτη και αυτό γίνεται στοχευμένα… γιατί έχω ήδη γράψει αρκετά για την Κρήτη. Θα την αφήσω να ηρεμήσει από μένα» ήταν η συζήτηση που είχαμε με τον συγγραφέα Σπύρο Πετρουλάκη.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΛΩΝΤΖΑΣ
