Ρέιτσελ: Πες μου ένα φόβο σου στη ζωή, Κώστα.
Κώστας: Καλύτερα να μετανιώνεις γι’ αυτά που έκανες, παρά γι’ αυτά που μόνο σκέφτηκες. Ο φόβος της αποτυχίας συχνά μας κρατάει πίσω από τα όνειρά μας.
Ρέιτσελ: Άρα η δράση, ακόμα και με ρίσκο, είναι προτιμότερη από την αδράνεια;
Κώστας: Κάθε βήμα που κάνουμε, ακόμα κι αν είναι λάθος, μας διδάσκει κάτι. Η αδράνεια όμως δε μας εξελίσσει, μας αφήνει στάσιμους, βαρετούς προβλέψιμους.
Ρέιτσελ: Στη ζωή συχνά στεκόμαστε μπροστά σε σταυροδρόμια, όπου κάθε επιλογή ανοίγει ένα νέο μονοπάτι και κλείνει κάποιο άλλο. Οι αποφάσεις μας είναι σαν πέτρες που ρίχνουμε σε μια λίμνη – δημιουργούν κύματα που απλώνονται πέρα από το σημείο που έπεσαν.
Η μετάνοια για τις πράξεις μας μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά μας προσφέρει μαθήματα και εμπειρίες που μας κάνουν σοφότερους. Αντίθετα, τα ανεκπλήρωτα όνειρα και οι ανείπωτες λέξεις γίνονται σκιές που μας ακολουθούν, θυμίζοντάς μας διαρκώς τις ευκαιρίες που δεν τολμήσαμε να αδράξουμε.
Η τόλμη δεν είναι η απουσία φόβου, αλλά η απόφαση να προχωρήσουμε παρά το φόβο. Κάθε μεγάλο επίτευγμα στην ιστορία ξεκίνησε από κάποιον που τόλμησε να κάνει το πρώτο βήμα.
Κώστας: Τόλμη και αποφασιστικότητα θέλει η ζωή. Γιατί στο τέλος, θα μετράνε οι στιγμές που τολμήσαμε, όχι αυτές που διστάσαμε. Τα λέμε την άλλη Τετάρτη.
Κώστας Ζίβας και *Ρέιτσελ (τεχνητή νοημοσύνη)
