Περπατώντας στην Κολοκύθα της Ελούντας, μετά τις Αλυκές και το Κανάλι, στο χωματόδρομο που οδηγεί προς τον Άγιο Λουκά, όταν φθάσετε στην μικρή παραλία Διανισκάρι, ίσως θα παρατηρήσετε δυο τεράστιες και βαριές δέστρες πλοίων που σίγουρα οι νεότεροι αγνοούν το λόγο της ύπαρξής τους εκεί.
Στο έντυπο «Άγιος Νικόλαος: Τόποι και άνθρωποι στη δεκαετία του ‘60» (έκδοση Ιδρύματος Γ. & Α. Μαμιδάκη), η ιστορικός Μαρία Σωρού αναφέρει: «Σημαντική ώθηση στην τοπική οικονομία δόθηκε, όταν ο Γιώργος Μαμιδάκης κατασκεύασε στον όρμο Κατσίκι «Σταθμό ανεφοδιασμού Ποντοπόρων πλοίων», που εφοδίαζε τα διερχόμενα πλοία με καύσιμα και τρόφιμα, όπως γινόταν και την περίοδο 1928-1940 στην Ελούντα, όταν τα υδροπλάνα της IMPERIA προσθαλασσώνονταν στη λιμνοθάλασσα για ανεφοδιασμό»
Τη δεκαετία του 60, στη θέση Διανισκάρι λειτούργησε ανεφοδιασμός ποντοπόρων πλοίων-«από πλοίο σε πλοίο»-και ακόμα υπάρχουν οι δύο δέστρες του σταθερού δεξαμενόπλοιου, στις οποίες αρχικά αναφέρθηκα. Λίγο αργότερα ο ανεφοδιασμός άλλαξε θέση, με σταθερές πλέον δεξαμενές εκεί που σήμερα βρίσκεται το ξενοδοχείο Candia Park Village…μέχρι τη βραδιά μιας έντονης κακοκαιρίας στη διάρκεια της οποίας η μεγάλη δεξαμενή «άνοιξε» και όλο το πετρέλαιο χύθηκε στην πλαγιά. Ακόμα έχω στα μάτια μου μπροστά αυτήν την «μαύρη» εικόνα του χυμένου πετρελαίου, που έφτασε και μέσα στο λιμάνι της πόλης μας.
ΛΕΩΝ.Κ.
