Στα πλαίσια του project «Αναδεικνύοντας τη συνύπαρξη των παραδοσιακών και σύγχρονων επαγγελμάτων του Δήμου Αγίου Νικολάου» οι μαθητές του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Αγίου Νικολάου επισκέφτηκαν τη Σχολή χορού Γιαννίκου-Ταμιωλάκη που εδρεύει στην πόλη μας την Παρασκευή 10/1/202.5
Ο ιδιοκτήτης και ένας από τους τρεις χοροδιδασκάλους της σχολής κύριος Θανάσης Ταμιωλάκης υποδέχτηκε θερμά τους μαθητές και τους μίλησε για την ιστορία τόσο του ιδίου και της Σχολής όσο και των κρητικών χορών.
Όπως ανέφερε ο κ.Ταμιωλάκης οι σχολές χορού αρχίζουν να εμφανίζονται στη χώρα μας τη δεκαετία του 1970. Μέχρι εκείνη τη στιγμή το κάθε παιδί μυείται στους παραδοσιακούς χορούς από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον, ενώ ο ίδιος ο κ.Ταμιωλάκης εκμυστηρεύτηκε πως η πρώτη του δασκάλα χορού ήταν η γιαγιά του. Μόλις το 1984 η διδασκαλία παραδοσιακών χορών μπαίνει ως ειδικότητα στις σχολές ΤΕΦΑΑ.
Αν και στη δεκαετία του ’80 οι νέοι φαίνεται να απομακρύνονται από την παράδοση, ωστόσο τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται στροφή των νέων στην εκμάθηση παραδοσιακών χορών και ιδιαίτερα στην Κρήτη όπου ο δεσμός των ανθρώπων της με την παράδοση είναι ιδιαίτερα ισχυρός. Μάλιστα ήταν και προσωπικό στοίχημα του κ.Ταμιωλάκη να καταφέρει να μεταδώσει στους νέους την αγάπη του για την παράδοση και συγκεκριμένα για τους παραδοσιακούς χορούς, και φαίνεται πως διανύοντας φέτος το τριακοστό έτος λειτουργίας της σχολής του τα κατάφερε. Επεσήμανε επίσης πως παρατηρεί σημαντική αύξηση και στους ενήλικες μαθητές, κάποιοι από τους οποίους στο παρελθόν δεν είχαν την ευκαιρία να διδαχθούν χορό.
Σήμερα η Σχολή χορού Γιαννίκου-Ταμιωλάκη διαθέτει τμήματα ανηλίκων και ενηλίκων με το νεότερο μαθητή να φοιτά στο νηπιαγωγείο και τον μεγαλύτερο μαθητή/θεατή να είναι 82 ετών. Η σχολή λειτουργεί καθημερινά 16:00-23:00 και διδάσκει όχι μόνο κρητικούς χορούς, αλλά λαϊκούς και παραδοσιακούς χορούς απ’ όλη την Ελλάδα.
Στη συνέχεια ο κ.Ταμιωλάκης μίλησε εν συντομία για τους κρητικούς χορούς αναφέροντας πως όπως η κρητική διάλεκτος διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή έτσι και οι κρητικοί χοροί διαφέρουν ποικιλοτρόπως. Έκανε λόγο λοιπόν, για πέντε παγκρήτιους χορούς, που είναι δηλαδή κοινοί σε όλη την Κρήτη αλλά και για 16 χορούς που χορεύονται μόνο στο νομό Λασιθίου.
Ο κ.Ταμιωλάκης όντας όχι μόνο εξαίρετος χοροδιδάσκαλος αλλά και άριστος γνώστης της παράδοσης και της λαογραφίας παρουσίασε στους μαθητές τους πέντε παγκρήτιους χορούς. Ο πρώτος χορός -τον οποίο ο κ.Ταμιωλάκης χαρακτήρισε ως τον «Πυρρίχιο» της Κρήτης (αρχαίος πολεμικός χορός)- είναι η Σούστα. Η προέλευση του χορού αυτού ανάγεται στην αρχαιότητα όταν η μητέρα των θεών Ρέα ζητά από τους Κουρήτες να χορέψουν ώστε από το θόρυβο των όπλων τους να μην ακούσει ο Κρόνος το κλάμα του νεογέννητου Δία. Δεύτερος χορός είναι ο Μαλεβιζιώτικος∙ πρόκειται για ζωηρό χορό για τον οποίο υπάρχουν αναφορές στον Όμηρο, καθώς και αναπαράσταση σε αγγείο που ανακαλύφθηκε στην περιοχή του Αγίου Νικολάου. Έπεται ο Σιγανός – ο σοβαρότερος χορός της Κρήτης αλλά και ο πιο εύκολος- ο οποίος λόγω του αργού του ρυθμού χαρακτηρίζεται ως θρησκευτικός τελετουργικός χορός. Τέταρτος χορός είναι ο Συρτός Χανιώτικος, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε την εποχή της Ενετοκρατίας και πέμπτος ο Πεντοζάλης – ο δυσκολότερος κρητικός χορός- τον οποίο ο κ.Ταμιωλάκης χαρακτήρισε ως «το μωρό» των κρητικών χορών καθώς χορεύτηκε για πρώτη φορά την ημέρα της Κρητικής Επανάστασης.
Στην συνέχεια ο κύριος Ταμιωλάκης απάντησε σε ερωτήσεις των μαθητών, ενώ πρότεινε στους μαθητές να ολοκληρώσουν αυτή τους τη συνάντηση με έναν Σιγανό χορό στον οποίο συμμετείχαν όλοι οι μαθητές. Ο οικοδεσπότης μάλιστα τους ευχήθηκε να είναι η ζωή τους όλη τόσο εύκολη όσο ένας Σιγανός και να θυμούνται πως «η ζωή πιο εύκολα χορεύεται παρά περπατιέται».
Η εκπαιδεύτρια Ελληνικού Γραμματισμού στο ΣΔΕ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Τσάγκαρη Σπυριδούλα
Ο υποδιευθυντής του ΣΔΕ Ιεράπετρας Αργυράκης Δημήτριος
