Αυτές τις ημέρες των γιορτών, η καρδιά γεμίζει με μια γλυκιά νοσταλγία όταν οικογενειακές στιγμές έρχονται στο μυαλό μας. Είναι αυτές οι ξεχωριστές στιγμές που οι μνήμες από τα παιδικά χρόνια ζωντανεύουν και μαζί τους και οι γιαγιάδες μας.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις τρυφερές στιγμές, όταν με μια κρυφή κίνηση βγάζοντας από την τσέπη τους ένα χρηματικό ποσό μας έδιναν ένα μικρό χαρτζιλίκι λέγοντας «πάρε να πιείς μια πορτοκαλάδα».
Οι γιαγιάδες δεν ήταν απλώς οι δημιουργοί των παραδόσεων, αλλά οι ίδιες αποτελούσαν την ψυχή του σπιτιού. Το βλέμμα τους γεμάτο ζεστασιά και το ψιθυριστό «μην το πεις στους άλλους» έκαναν το κάθε ευρώ να μοιάζει με θησαυρό. Δεν είχε σημασία το ποσό· αυτό που μετρούσε ήταν η αγάπη που έκρυβε αυτή η κίνηση, το αίσθημα ότι ήμασταν ξεχωριστοί.
Καθώς λοιπόν ψήνουμε κουραμπιέδες και μελομακάρονα, η σκέψη μας πάντα πηγαίνει σε εκείνες που έκαναν τα Χριστούγεννα ακόμα πιο μαγικά. Οι γιαγιάδες μας, με την απλότητά τους και τις μικρές τους χειρονομίες, μας δίδαξαν ότι η αγάπη βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα. Και τώρα, καθώς μεγαλώνουμε, αυτές οι αναμνήσεις μας συνοδεύουν σαν πολύτιμα δώρα που ποτέ δεν φθείρονται.
Με την καρδιά τους γεμάτη αγάπη, δεν μας έδιναν μόνο χαρτζιλίκι, μας χάριζαν αξίες, μνήμες και συναισθήματα που θα μας συνοδεύουν για πάντα. Είναι αυτές οι μικρές, απλές στιγμές που κάνουν τις γιορτές τόσο ξεχωριστές και μοναδικές.
ΣΟΦΙΑ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
