Έκλεισε ο κύκλος της ζωής του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, ενός ιδιαίτερου πολιτικού που χάραξε ανεξίτηλα, με τον δικό του τρόπο, την ιστορία και την πορεία της χώρας μας.
Ενός πολιτικού με ήθος και αρχές που διάνυσε μια ξεχωριστή πορεία στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Αστός στην καταγωγή, με έντονη αντιδικτατορική δράση. Ήταν από τους ιδρυτές του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ.
Σίγουρα δεν ήταν από τις προσωπικότητες που προκαλούσαν παραλήρημα των οπαδών ή φίλα προσκείμενων του χώρου που υπηρέτησε με συνέπεια και υπευθυνότητα. Κι αυτό γιατί δεν χάιδευε αυτιά, ούτε έδινε εύκολες αλλά ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Δεν στρογγύλευε τα λόγια του για να είναι αρεστός. Ήθελε να είναι ουσιαστικός και αποτελεσματικός. Δεν φοβήθηκε τις ρήξεις προκειμένου να υπηρετήσει σωστά τους ρόλους που ανέλαβε πιστός στην κοσμοθεωρία του και στις αξίες που είχε. Και όπως έλεγε: «Στις αλλαγές προχωράς με συναινέσεις, κόντρα στο ρεύμα».
Η συμπόρευσή του με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρ. Παπανδρέου δεν ήταν ανέφελη και οι ρήξεις του με τους λαϊκίζοντες ήταν συνεχείς. Παρ’ όλα αυτά το 1996, μετά την αποχώρηση του Ανδρέα Παπανδρέου κατόρθωσε, στηριζόμενος από στελέχη της ίδιας νοοτροπίας (Βάσω Παπανδρέου, Παρασκευάς Αυγερινός, Θεόδωρος Πάγκαλος κλπ.) να εκλεγεί αρχικά από την κοινοβουλευτική ομάδα και στην συνέχεια από το συνέδριο του κόμματος, πρωθυπουργός της χώρας και αρχηγός του κόμματος.
Την 8ετία της πρωθυπουργίας και της αρχηγίας του άφησε βαθύ ίχνος στην ιστορία του τόπου. Προσπάθησε να αλλάξει την κομματική νοοτροπία του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον εκσυγχρονισμό του κράτους, όπου πέτυχε πολλά περισσότερα.
Ήταν ο πολιτικός που συνδύαζε την λογική και την πολιτική. Ήρεμη δύναμη. Και από όπου πέρασε, άφησε πίσω του σημαντικό έργο. Και όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού: «επί πρωθυπουργίας του επεδίωξε τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας καθώς και την ενδυνάμωση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον διεθνή περίγυρο της».
Η είσοδος της χώρας μας στην ΟΝΕ το 2001, στο Ευρώ το 2002 και η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004 ήταν τα κορυφαία γεγονότα της πρωθυπουργίας του, που άλλαξαν την προοπτική της χώρας και της εικόνας της στο παγκόσμιο σύστημα.
Κατά την θητεία του υλοποιήθηκαν καθοριστικά έργα που άλλαξαν την εικόνα της χώρας όπως : Αττικό Μετρό και Αττικό Νοσοκομείο (2000), Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», Αττική Οδός, Εγνατία Οδός (2001), Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, Ολυμπιακοί Αγώνες Αθήνας (2004).
Καθιερώθηκαν επίσης θεσμοί για την καλύτερη και δημοκρατικότερη λειτουργία τους κράτους, όπως η λειτουργία των ΚΕΠ, ο θεσμός του Συνήγορου του Πολίτη και της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Είναι προφανές ότι στην θητεία του υπήρξαν και δύσκολα θέματα (χρηματιστήριο, Ίμια, Οτσαλάν), που η διαχείρισή τους δεν ήταν επιτυχής. Ακόμα και αν δεν ήταν απολύτως δικές του επιλογές οι δοθείσες λύσεις, αλλά αποτέλεσμα ευρύτερων συσχετισμών, (οικονομικά, «μέγεθος» χώρας, διεθνείς συνθήκες) είναι προφανές ότι του αποδίδεται η πολιτική ευθύνη. Είναι πολύ απλοϊκό όμως να θεωρείται ότι ήταν κύρια ευθύνη του πρωθυπουργού ο τότε τζόγος του χρηματιστηρίου. Όσο μπορεί και σήμερα να ελεγχθεί ο κάθε είδους τζόγος που κλείνει σπίτια, άλλο τόσο μπορούσε και τότε. Αλλά όπως συνηθίζουμε πρέπει σε κάποιο άλλο να φορτώσουμε την ευθύνη για τα λάθη μας, μας γιατί μας λείπει το γνώθι σ’ αυτόν και αναζητούμε την αυτοαπαλλαγή μας από τις προσωπικές ευθύνες για τις επιλογές μας.
Κοιτάζοντας λοιπόν την συνολική εικόνα της παρουσίας του στα πολιτικά πράγματα του τόπου μας και της προσωπικής του πορείας, μόνο οι εμπαθείς και κοντόφθαλμοι αντίπαλοί του θα του αρνηθούν την σημαντική του προσφορά στην πατρίδα μας
Ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με πολιτική ηθική, πολιτικό πολιτισμό και υψηλό αίσθημα ευθύνης.
Έφυγε ήρεμα και αθόρυβα, όπως ήθελε και να πολιτεύεται, δουλεύοντας με όραμα και στόχους χωρίς να επιδιώκει τον θόρυβο, αλλά την επιτυχία των στόχων του για το καλό της χώρας.
Η κληρονομιά του θα αποτιμηθεί ψύχραιμα από την Ιστορία, όπως όλων των μεγάλων ανδρών, και όχι από τις μικρότητες του λαϊκισμού, και της εμπάθειας του σήμερα που τα γεγονότα είναι ακόμα νωπά.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΜΜ. ΖΕΡΒΟΣ
Πολιτ. Μηχ/κός ΕΜΠ
πρ. Δήμαρχος Αγ. Νικολάου
