Στις «Μικρές Αγγελίες» της ΑΝΑΤΟΛΗΣ διαβάσαμε ότι από επιχείρηση του Αγίου Νικολάου «γίνεται και φέτος αγορά χαρουπιών». Η επιστημονική ονομασία της χαρουπιάς είναι «Ceratoniasiliqua» και προέρχεται από την ελληνική λέξη «κέρατο», αφού ο καρπός της εξωτερικά είναι σκληρός σαν κέρατο και μοιάζει με καφετί φασόλι.
Η τιμή του χαρουπιού φέτος είναι γύρω στα 35 λεπτά το κιλό. Την πολύ καλή τιμή την «έπιασε» το 2022, όταν πλησίασε το 1 ευρώ. Αντιθέτως πέρυσι δεν υπήρξε ενδιαφέρον για μάζεμα.
Στην απογραφή του 1913, όταν στον Άγιο Νικόλαο ζούσαν 1500 κάτοικοι, αναφέρεται παραγωγή 500.000 οκάδων χαρουπιών. Από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου, τη δεκαετία του 60, γινόντουσαν πολλές εξαγωγές χαρουπιών, ιδίως στο Ισραήλ. Θυμάμαι πολύ καλά τα μεγάλα πλοία που ίσα -ίσα χωρούσαν στο μικρό τότε λιμάνι του Αγίου Νικολάου και γέμιζαν τα αμπάρια τους με χαρούπια. Κλασική παραμένει η φωτογραφία ενός… βουνού από χαρούπια, από το 1961, «στου Λεωνίδη το Χάνι», στον κάμπο της Κριτσάς.
Οι αρχαίοι Έλληνες ανακάλυψαν ότι οι σπόροι του ξυλοκέρατου, της χαρουπιάς, (Ceratoniasiligua) έχουν πάντα το ίδιο βάρος (περίπου 0,20 γραμ.) και γι’ αυτό το χρησιμοποιούσαν για να μετρήσουν το βάρος πολύτιμων μετάλλων! Οι συνδιαλλαγές ήταν με τους Άραβες οι οποίοι άκουγαν από τους Έλληνες τη λέξη ξυλοκεράτια> κεράτια>καράτια… τα γνωστά καράτια του χρυσού!
Σε πρόσφατη διαφήμιση πώλησης προϊόντων χαρουπιού διαβάσαμε: «Τα χαρούπια μαζεύονται όταν ωριμάσουν και αφού πλυθούν κόβονται με μηχάνημα σε μικρά κομμάτια. Για το χαρουπάλευρο ακολουθείται μια διαδικασία ξήρανσης και αλέθεται σε πετρόμυλο, κοσκινίζεται και συσκευάζεται. Το χαρουπόμελο βγαίνει μετά από μια διαδικασία βρασμού, όχι όμως των χαρουπιών αλλά του νερού που έχουν εμποτιστεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα».
ΛΕΩΝ.Κ.