Ένα φυτό που αυτήν την εποχή ξεχωρίζει για τα όμορφα μπλε λουλούδια του, είναι ο μανδραγόρας (Mandragora officinarum). Οι αρχαίοι Έλληνες το ονόμαζαν «μήλο του έρωτα» (γιατί άραγε;), οι Άραβες «μήλο του διαβόλου» και οι Εβραίοι «μήλο της αγάπης» (votaniki)
Ο μανδραγόρας χαρακτηρίζεται κυρίως από τη μεγάλη σαρκώδη ρίζα του που μπορεί να φτάσει το ένα μέτρο μέσα στη γη και συχνά μοιάζει με ανθρωπόμορφο ξόανο, κάτι που συνετέλεσε στη δημιουργία από την αρχαιότητα διαφόρων δεισιδαιμονιών σχετικά με τις μυστηριώδεις και υπερφυσικές του ιδιότητες.
Στην Κρήτη (Βικιπαίδεια) συνήθιζαν παλαιότερα, να σκαλίζουν το χώμα γύρω από το φυτό του μανδραγόρα και να δένουν στη ρίζα του μια αίγα, η οποία τραβώντας ξερίζωνε το φυτό. Ακόμη θεωρούνταν ότι αν πιείς το αφέψημα της ρίζας του θα κάνεις αρσενικά παιδιά, εξ’ ου και η ονομασία του, σερνικοβότανο (Μανώλης Αφραθιανάκης).
ΛΕΩΝ. ΚΛ.
