Αμανίτους κρατούσε στα χέρια του ο καλός γνώστης της φύσης, ο Γιώργος Αφορδακός. Δεν ήταν από τους γνωστούς, οπότε, ακόμα και αυτός, έψαχνε να βρει την ονομασία τους. «Δεν είμαστε σίγουροι αν τρώγονται και γι’ αυτό τους αποφεύγουμε!», μας λέγει. Αυτοί που τους μαζευουν λένε ότι τους γνωρίζουν και δεν φοβούνται μια πιθανή δηλητηρίαση. Καλού – κακού, ας προσέχουν. Εάν δεν είμαστε σίγουροι για το είδος του μανιταριού που έχουμε βρει, είναι καλύτερο να μην το φάμε.
Τα μανιτάρια –οι αμανίτες κατά τη ντοπιολαλιά– είναι ένα είδος μυκήτων με πλούσια γεύση και μοναδικά θρεπτικά οφέλη. Τα είδη των μανιταριών στην περιοχή μας είναι πολλά, όπως αγκαθίτης, αγκισαρίτης, δροσίτης, αλαδανίτης, πρινίτης κά. «Οι πιο νόστιμοι είναι ο αγκαθίτης και ο αγκισαρίτης!», μας λέγει ο Γιώργος Αφορδακός και συμφωνεί και ο Γιώργος Μιχαηλίδης με την ενημέρωση ότι «φέτος, με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν, η χρονιά για τους αμανίτους είναι κακή… ελάχιστοι έχουν βγει!».
Έχουμε ακούσει και τη φράση «αυτός ξεφύτρωσε σαν τον αμανίτη!» δηλαδή παρουσιάστηκε ξαφνικά ή απρόσκλητος. Επίσης «αυτά ξεφυτρώνουν σαν (τα) μανιτάρια!», δηλαδή δημιουργούνται με ταχύτατους ρυθμούς, εμφανίζονται μαζικά. Μανιτάρι λέμε και το σύννεφο καπνού που προκαλείται από έκρηξη ατομικής βόμβας, που επίσης μοιάζει με μανιτάρι.
ΛΕΩΝ.Κ.
