Το 1999 ήρθα στην ΚΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών κ΄ Κλασικών Αρχαιοτήτων με διετή απόσπαση από την ΙΗ΄ ΕΠΚΑ της Καβάλας. Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας, ο αείμνηστος Ν. Παπαδάκης, μου ανάθεσε την περιοχή της Σητείας επειδή την γνώριζα καλά, είχα δουλέψει εκεί για τρία χρόνια ως συμβασιούχος. Οι εβδομαδιαίες αυτοψίες στην περιοχή που λόγω της απόστασης πολλές φορές κρατούσαν μέχρι το βράδυ, μου επέτρεψαν να την μάθω ακόμη καλύτερα. Τότε ήταν που με εντολή της τότε Γενικής Γραμματέως του ΥΠΠΟ και νυν Υπουργού, έκανα επιφανειακή έρευνα για την αναοριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου Ξεροκάμπου Ζήρου. Αφιερώνοντας πολλές μέρες, με έναν αρχαιοφύλακα και έναν τοπογράφο, περπατήσαμε όλο τον Ξερόκαμπο από του Αμάτου μέχρι το Κατσουνάκι, την Αγία Ειρήνη και το Χαμαίτουλο. Αργότερα ήρθαν και άλλες εντολές, να περπατήσουμε τον Κάβο Πλάκο, τον Κάβο Σίδερο, τον Αθερινόλακκο, τη Μεσοράχη, την Ξερολίμνη, με στόχο τον εντοπισμό ή μη αρχαίων καταλοίπων, προκειμένου το Υπουργείο να αποφανθεί για αιτήματα μεγάλων επενδύσεων στις περιοχές εκείνες. Τις ευγνωμονώ αυτές τις εντολές, μου έδιναν την ευκαιρία να γνωρίσω το κρητικό τοπίο και τη φύση του, τα εγκαταλελειμμένα χωριά, τα ερειπωμένα ξωκλήσια, να εντοπίσω νέες αρχαιολογικές θέσεις, να γνωρίσω καλύτερα τους υπάρχοντες αρχαιολογικούς χώρους.
Το 2011 με τη συνταξιοδότηση της Προϊσταμένης Β. Αποστολάκου, το Υπουργείο Πολιτισμού μου ανάθεσε τη Διεύθυνση της ΚΔ΄ ΕΠΚΑ. Δεν το ζήτησα, δεν το επεδίωξα, ούτε καν το ονειρεύτηκα ποτέ, αλλά αφού μου εμπιστεύτηκαν μια τόσο σημαντική θέση ευθύνης έπρεπε να φανώ αντάξια. Η κατάσταση ήταν δύσκολη, ελάχιστο προσωπικό και πολλά ανοιχτά μέτωπα. Τους πρώτους μήνες φεύγοντας από τα γραφεία σκεφτόμουν πως αυτή ήταν η πιο δύσκολη μέρα που πέρασα αφότου ανάλαβα τη διεύθυνση, αλλά την άλλη μέρα ξαναέκανα την ίδια σκέψη, πως όχι, δεν ήταν η χθεσινή, η σημερινή ήταν η πιο δύσκολη. Τα έγγραφα προς το Υπουργείο για νέες προσλήψεις δεν εισακούονταν και η κατάσταση συνεχώς χειροτέρευε με συνταξιοδοτήσεις υπαλλήλων που δεν αναπληρώνονταν ενώ η γραφειοκρατία αυξανόταν. Φυσικά έγιναν νέες προσλήψεις, κυρίως φυλακτικού και τεχνικού προσωπικού, αλλά ήταν ελάχιστες και δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τις ανάγκες της υπηρεσίας. Όσο για επιστημονικό προσωπικό, ήρθαν με απόσπαση για μικρό χρονικό διάστημα δύο αρχαιολόγοι οι οποίοι παρά τις προσπάθειές μας να μείνουν μόνιμα, επέστρεψαν στις θέσεις τους.
Το 2014 η ΚΔ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων «αναβαθμίστηκε» σε Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου συμπεριλαμβάνοντας όλα τα Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά μνημεία του Λασιθίου. Και ενώ περιήλθαν στην αρμοδιότητά μας οι εκκλησίες, τα ξωκλήσια, οι Μονές και τα φρούρια, η Υπηρεσία ενισχύθηκε μόνο με μια αρχιτέκτονα, μια αρχαιολόγο, έναν εργατοτεχνίτη και το φυλακτικό προσωπικό των επισκέψιμων βυζαντινών μνημείων. Έτσι πορευτήκαμε ως διευρυμένη Εφορεία Αρχαιοτήτων! Ωστόσο οι αρμοδιότητες και τα αιτήματα πολιτών, φορέων και επιχειρηματιών αυξήθηκαν και συνεχίζουν ανοδική πορεία και σήμερα. Η προβολή της Σπιναλόγκας αύξησε την αξία της γης στη γύρω περιοχή και την οικοδομισημότητα που πρέπει να ελέγχεται από την ΕΦΑΛΑΣ.
Το κύρος της Σπιναλόγκας ανεβαίνει συνεχώς, έγινε το δεύτερο μνημείο σε επισκεψιμότητα μετά την Κνωσό αποφέροντας μεγάλα οικονομικά οφέλη στο κράτος αλλά και σε όλη την περιοχή. Ακολουθεί το Δικταίο Άντρο στο Οροπέδιο Λασιθίου το οποίο παλαιότερα δεχόταν έναν μέτριο αριθμό επισκεπτών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το 2013 μετά από πολλές προσπάθειες, καταφέραμε να αναθέσουμε τη λειτουργία του εκεί αναψυκτηρίου σε τοπικό και πολύ δραστήριο επιχειρηματία και το Δικταίο ανέβηκε κατακόρυφα στην προτίμηση των επισκεπτών.
Το μεγάλο στοίχημα απ’ όταν ανέλαβα τη διεύθυνση της Εφορείας ήταν η επέκταση και επανέκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου του Αγίου Νικολάου το οποίο είχε κλείσει στο τέλος του 2011. Το Μουσείο άνοιξε για τους επισκέπτες της πόλης το Μάιο του 2023 και εγκαινιάστηκε επίσημα πια τον Ιούνιο του 2024. Κερδίσαμε το στοίχημα με τη βοήθεια και τη συμβολή όλων, συναδέλφων και συνεργατών, μονίμων και εκτάκτων, παρά τα παράπονα για καθυστερήσεις που ήταν απολύτως δικαιολογημένες όπως ανάφερα παλιότερα.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα των 12 χρόνων μέχρι την επαναλειτουργία του, δεν ασχοληθήκαμε μόνο με το Μουσείο του Αγίου Νικολάου, κάναμε και άλλα έργα. Η Εφορεία έπρεπε να έχει να επιδείξει ένα σωστά οργανωμένο μουσείο στην επικράτειά της. Για το λόγο αυτό ασχοληθήκαμε με το Αρχαιολογικό Μουσείο Σητείας το οποίο δεν είχε ανακαινιστεί από την ίδρυσή του το 1984. Έγινε συντήρηση του κτιρίου, χώροι υγιεινής, πρόσβαση ΑΜΕΑ, αντικατάσταση των παλαιών προθηκών, εμπλουτισμός της έκθεσης με νέα και σημαντικότατα ευρήματα των πρόσφατων ανασκαφών, επανέκθεση σύμφωνα με τη Μουσειολογική Μελέτη που εκπονήθηκε με δαπάνη του Οργανισμού Ανάπτυξης Σητείας, συγγραφή και ανάρτηση αναλυτικού εποπτικού υλικού για τα εκθέματα, την προϊστορία και την ιστορία της Ανατολικής Κρήτης. Το όλο εγχείρημα κόστισε ελάχιστα στο Υπ.Πο. και έγινε με εθελοντική εργασία του προσωπικού της Εφορείας. Οι θετικές κριτικές και τα σχόλια επιβράβευσης που ακόμη λαμβάνουμε από τους επισκέπτες του μουσείου, ανταμείβουν τους κόπους μας.
Η Αρχαιολογική Συλλογή Ιεράπετρας στεγάζεται στο διατηρητέο κτίριο της παλαιάς Οθωμανικής Σχολής ή Μεχτέπι που κατασκευάστηκε το 1899. Παρά τις διάφορες επισκευαστικές εργασίες κατά διαστήματα, το κτίριο είχε ανάγκη από άμεσες και σοβαρές επεμβάσεις, λόγω παλαιότητας και φθορών από την υπόγεια υγρασία. Επιπλέον έπρεπε να διευθετηθεί το θέμα της έλλειψης χώρου υγιεινής και κλιματισμού στο κτίριο. Έγινε επισκευή και αντικατάσταση των κονιαμάτων του κτιρίου, εσωτερικός και εξωτερικός φωτισμός, κατασκευάστηκε χώρος υγιεινής, συντηρήθηκαν οι ξύλινες προθήκες και αναρτήθηκε νέο, εμπλουτισμένο εποπτικό υλικό για τα σπουδαία εκθέματα της Συλλογής και την ιστορία της αρχαίας Ιεράπυτνας. Η Μελέτη και η υλοποίηση αυτών των έργων έγινε με δαπάνη του Δήμου Ιεράπετρας, φυσικά με τη συνεργασία και επιστασία της ΕΦΑΛΑΣ.
Επίσης στην Ιεράπετρα κάναμε ένα σημαντικότατο Έργο για τη διάσωση του φρουρίου «Καλέ» που κινδύνευε να καταρρεύσει στη θάλασσα. Έγιναν εργασίες στερέωσης και προστασίας του περιμετρικού τείχους, εργασίες αποκατάστασης και ανάδειξης της ανωδομής του φρουρίου. Στο εσωτερικό του κέλυφος έγινε καθαρισμός, συντήρηση και αποκατάσταση των κτιρίων, νέες ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις, δίκτυο ύδρευσης, αποχέτευσης και απορροής ομβρίων και κατασκευάστηκαν χώροι υγιεινής. Μετά την αποκατάσταση των χώρων στο εσωτερικό του φρουρίου, οι αποθήκες και η μεγάλη δεξαμενή προβλέπεται να αναδειχθούν με σκοπό τη χρήση τους για μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις.
Χάρη στο πρόσφορο έδαφος συνεργασίας που βρήκαμε από το Δήμο, συνεχίσαμε τα έργα στην Ιεράπετρα. Το παλιό παραδοσιακό κτίσμα στη συνοικία Κάτω Μερά που είναι γνωστό ως το «σπίτι του Ναπολέοντα» πριν μερικά χρόνια ήταν εγκαταλελειμμένος αποθηκευτικός χώρος. Το 2019 ξεκινήσαμε εργασίες με δαπάνη του Δήμου Ιεράπετρας. Το σπίτι καθαρίστηκε, συντηρήθηκε εκ βάθρων, απέκτησε ηλεκτρολογική εγκατάσταση σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες και αναρτήθηκε πλούσιο εποπτικό υλικό που διηγείται την ιστορία του σπιτιού και τη σχέση του με τον Ναπολέοντα. Χάρη σε αυτή την ανάδειξη του σπιτιού, το καλοκαίρι του 2024 η Ιεράπετρα ανακηρύχθηκε επίσημα η 47η κατά σειρά πόλη στο δίκτυο Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ναπολεόντειων πόλεων, των πόλεων δηλαδή που σχετίζονται με τον Ναπολέοντα.
Το έργο «Ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Γουρνιών» ολοκληρώθηκε το 2015 και η μινωική πόλη στα Γουρνιά καθαρίστηκε, άλλαξε είσοδο, έγινε προσβάσιμη σε ΑΜΕΑ, απέκτησε φυλάκιο, αναψυκτήριο, γραφείο, χώρους υγιεινής και νέο πληροφοριακό υλικό για τους επισκέπτες.
Το ίδιο έτος ολοκληρώθηκε και το έργο «Προστασία και ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Κ. Ζάκρου». Το μινωικό ανάκτορο στην Κ. Ζάκρο συντηρήθηκε, έγινε προσβάσιμο σε ΑΜΕΑ, απέκτησε χώρους για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, εκδοτήριο, πωλητήριο, αναψυκτήριο, χώρους υγιεινής, και πινακίδες με επικαιροποιημένο πληροφοριακό υλικό. Ο μεγάλος αποστραγγιστικός αγωγός που κατασκευάστηκε περιμετρικά του ανακτόρου το έσωσε από τις πλημμύρες που κατακλυζόταν κάθε χειμώνα. Τα τελευταία έργα που έγιναν στον αρχαιολογικό χώρο πριν ένα χρόνο μεταξύ των οποίων αποψιλώσεις, καθαρισμοί δεξαμενών, αποκατάσταση χώρων, πυροπροστασία, αντικεραυνική προστασία και διάφορες μελέτες για την προστασία και τον ευπρεπισμό του χώρου, καλύπτουν τις προδιαγραφές για την ένταξη του ανακτόρου στον κατάλογο μνημείων της UNESCO. Το ανάκτορο της Ζάκρου όπως και πολλοί άλλοι αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία αρμοδιότητας της ΕΦΑΛΑΣ, βρίσκεται μέσα στο Γεωπάρκο Σητείας που είναι ενταγμένο στην UNESCO. Υποστηρίξαμε την υποψηφιότητα του Γεωπάρκου και συμβάλαμε στην ένταξή του, με τα δικά μας μέσα.
Στη Σπιναλόγκα υλοποιήσαμε δύο μεγάλα έργα για τη συντήρηση και την ανάδειξη της οχυρής νησίδας κατά τα οποία έγιναν εργασίες στερέωσης και αποκατάστασης του ΝΔ εγκάρσιου τείχους, στερεώσεις σε κτήρια του οικισμού, διαμόρφωση του περιμετρικού δρόμου μέσα στο νησί προκειμένου να είναι προσβάσιμο σε ΑΜΕΑ και άλλες πολλές μικρότερες εργασίες, ενώ εκπονήσαμε μελέτες για μελλοντικά έργα, εφόσον υπάρξουν οι απαιτούμενες χρηματοδοτήσεις.
Μεγάλη νίκη σε έναν πολυχρόνιο αγώνα της Υπηρεσίας θεωρώ πως ήταν η αποδοχή από το ΚΑΣ της εισήγησης της Εφορείας μας ώστε να μη γίνει αποχαρακτηρισμός της Α΄ ζώνης απολύτου προστασίας το Νησί της Ελούντας. Η αλλαγή του καθεστώτος προστασίας του αρχαιολογικού χώρου στο Νησί από Α΄ ζώνη αδόμητη και απολύτου προστασίας σε Β΄ ζώνη δομήσιμη με όρους, μπορεί να ήταν οικονομικά συμφέρουσα για κάποιους λίγους, θα ήταν όμως καταστροφική για όλη την περιοχή καθώς το τοπίο θα έχανε τη μοναδική φυσική ομορφιά του.
Έγιναν και άλλα, πολλά έργα ήσσονος σημασίας, όπως επίσης δεν έγιναν κάποια που έπρεπε και θα θέλαμε να κάνουμε, αλλά δεν είχαμε τις δυνατότητες. Όλο το Έργο της ΚΔ΄ ΕΠΚΑ και της ΕΦΑ Λασιθίου από το 2011 ως το 2019 παρουσιάστηκε αναλυτικά στην 3η, 4η και 5η «Παγκρήτια Συνάντηση για το Αρχαιολογικό Έργο στην Κρήτη» και έχει δημοσιευτεί. Ο Γ. Τζεδάκις, Γενικός Διευθυντής Αρχαιοτήτων και ο Ν. Σταμπολίδης, καθηγητής Αρχαιολογίας, οι οποίοι προήδρευαν τότε στα συνέδρια, απόρησαν, πώς τόσο λίγοι άνθρωποι κάναμε τόσα πολλά! Πράγματι, σε αυτή την Υπηρεσία πάντα ήμασταν πολύ λίγοι, θα κάναμε και άλλα ακόμη αν ήμασταν περισσότεροι, γιατί είχαμε διάθεση. Κατά διαστήματα ήρθαν μόνιμοι και συμβασιούχοι υπάλληλοι, άλλοι έφυγαν, άλλοι έμειναν και άλλοι ξαναήρθαν. Όλοι δούλευαν και συνεχίζουν να δουλεύουν με φιλότιμο και θαρρείς πως αυτό το φιλότιμο είναι κολλητικό, κάθε νέος συμβασιούχος που έρχεται, ενσωματώνεται και εργάζεται με ζήλο ένα και το αυτό με τους άλλους!
Ευχαριστώ καταρχάς τους συναδέλφους και τους συνεργάτες μου, επιστημονικό, διοικητικό, τεχνικό και φυλακτικό προσωπικό, που όλα αυτά τα χρόνια δούλεψαν μαζί μου, στήριξαν τα έργα της Εφορείας, συνεργάστηκαν ομαλά χωρίς αντιπαλότητες, διαμάχες και σοβαρά προβλήματα όπως συχνά συμβαίνει στις δημόσιες υπηρεσίες και τους εύχομαι καλή συνέχεια.
Ευχαριστώ τον Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Σταύρο Αρναουτάκη για την ανταπόκριση και τη βοήθειά του όσες φορές τη ζήτησα και για τις χρηματοδοτήσεις των ανασκαφών μου.
Ευχαριστώ όλους τους Δημάρχους της Περιφέρειάς μας, τους τέως και τους νυν, για την καλή συνεργασία: τον Θεοδόση Καλαϊτζάκη, τον Αντώνη Ζερβό, τον Θοδωρή Πατεράκη, τον Γιώργο Ζερβάκη, τον Μανώλη Μενεγάκη, τον Μανώλη Φραγκούλη, τον Γιώργο Αθανασάκη. Ευχαριστώ τον Γιάννη Στεφανάκη για τη συνεργασία που είχαμε τα πρώτα χρόνια της δημαρχίας του και λυπάμαι που δεν κατάλαβε πως δεν είχε σωστούς συμβούλους δίπλα του.
Τέλος, και δημοσίως, ευχαριστώ την οικογένειά μου, τον άντρα μου που με στήριξε σε δύσκολες στιγμές και τα δύο παιδιά μου για την υπομονή τους όταν τους έλειπα λόγω εργασίας.
Ως Έφορος Αρχαιοτήτων μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω σπουδαίους ανθρώπους, να συναναστραφώ αρχαιολόγους και επιστήμονες που θαύμαζα για τα επιτεύγματά τους, να ταξιδέψω σε πολλά μέρη, να συμμετέχω σε συνέδρια, συμβούλια και συναθροίσεις. Έζησα καταστάσεις και τιμές που μου επιτρέπουν να αποσυρθώ πλήρως ικανοποιημένη και ευγνώμων προς το Θεό.
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε!
Χρύσα Σοφιανού
Αρχαιολόγος