Πριν λίγες μέρες ένας 22χρονος έχασε την ζωή του στα Χανιά σε τροχαίο θύμα τροχαίου που προκάλεσε πολίτης μεθυσμένος – γνωστός όμως στις ελεγκτικές/διωκτικές αρχές – από παλαιότερα αντίστοιχα περιστατικά. Κάτι δεν πήγε καλά με την εφαρμογή του νόμου , παραδέχθηκε ο αρμόδιος Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχ. Χρυσοχοϊδης. Έτσι απλά. Και ως λύση για τον κατευνασμό των πνευμάτων της τοπικής κοινωνίας επελέγει η άμεση αντικατάσταση της τοπικής ηγεσίας της ΕΛΑΣ – και μάλιστα με εντολή του πρωθυπουργού – από στελέχη της ΕΛΑΣ που δεν υπηρετούν στην Κρήτη !!! Άρα οι κρητικοί αστυνομικοί δεν κάνουν!!!
Πριν ένα χρόνο περίπου – πέρυσι στις Απόκριες – είχε συμβεί και εδώ, στον Άγιο Νικόλαο, κάτι ανάλογο. Ένας νέος, λίγος μεγαλύτερος από τον Παναγιώτη, από κακή χρήση ελλαττω-ματικής / ληγμένης φωτοβολίδας έχασε την ζωή του. Τότε το θέμα αντιμετωπίστηκε απλώς με την αναζήτηση συνυπεύθυνων – όχι υπευθύνων – στους φίλους του θύματος που ήταν δίπλα του και που δυνητικά θα μπορούσαν να είναι και αυτοί στην θέση του λόγω της νεανικής τους ‘’τρέλας’’.
Εδώ βλέπετε, δεν έχουμε πρωθυπουργό για να αναζητηθούν σε βάθος (;) οι ευθύνες για τον χαμό της ζωής ενός νέου. Οπότε έκλεισε το θέμα με συνοπτικές διαδικασίες. Θα τιμωρηθούν οι δύο φίλοι – και εν δυνάμει θύματα – όταν γίνει το δικαστήριο και τέλος. Όχι ότι δεν πρέπει να τιμωρηθούν για την αμυαλιά τους αλλά οι πραγματικοί ένοχοι που ανέχθηκαν/επέτρεψαν και δεν απέτρεψαν ως όφειλαν το να συμβεί το τραγικό αυτό γεγονός είναι έξω από το κάδρο. Σε όλα τα επίπεδα ευθύνης. Πως βρέθηκαν οι ‘’άχρηστες’’ φωτοβολίδες στα χέρια τους; Που ήταν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ; Γιατί η γέφυρα στο λιμάνι και η αρχή της Κ.Παλαιολόγου ήταν κλειστή στην κυκλοφορία και το ασθενοφόρο που μετέφερε τον τραυματία έφτασε στο νοσοκομείο πηγαίνοντας ανάποδα στο ρεύμα στον κεντρικό δρόμο και μέσω της οδού Δημοκρατίας άρα πολλαπλάσιο χρόνο ; Ποιος την έκλεισε; Με ποια απόφαση;
Η κακή στιγμή είπαν οι πολλοί, η ατυχία άλλοι. Δημοσιοποιήθηκαν δε και συλλυπητήρια από τους επώνυμους προς την οικογένεια του θύματος.
Η τοπική κοινωνία το δέχτηκε όλο αυτό. Χωρίς καμιά αντίδραση. Τραγικό.
Αυτή η αντίδραση της κοινωνίας λόγω της αδιαφορίας των πολιτών είναι αποτέλεσμα του ότι – δυστυχώς – έχουμε εθιστεί στην ημινομιμότητα/ημιπαρανομία που αναμένουμε να εφαρμοστεί και για μας όταν και εμείς βρεθούμε σε ανάλογη θέση. Είναι αποτέλεσμα της ελαστικής – ή και κατά περίπτωση ευνοϊκής – εφαρμογής του νόμου με παρέμβαση ή όχι διαφόρων παραγόντων και παραγοντίσκων. Θυμόμαστε όλοι στον Άγιο Νικόλαο τις παραινέσεις τοπικών παραγόντων την περίοδο πριν τις περυσινές Απόκριες για ελαστική εφαρμογή του ωραρίου καταστημάτων, της κατάληψης των δημοσίων χώρων και ανοχή των ελεγκτικών μηχανισμών στο ωράριο για να διασκεδάσει ο κόσμος και οι νέοι οι είδαν και το φως της δημοσιότητας στα ΜΜΕ εμφατικά. Και τελικά είχαμε την τραγική κατάληξη με την απώλεια μιας ζωής από την εφαρμογή της αρχής ‘’ολίγη από νόμο’’
Η αντικατάσταση των εκάστοτε υπευθύνων για ένα ατύχημα προφανώς δεν θεραπεύει τα προβλήματα αυτά. Αλλά υπηρετεί την λαϊκίστικη λογική. Αποτελεί ‘’τσιρώτο ή ασπιρίνη’’ για το καρκίνωμα. Ο απλός κόσμος αυτά τα λέει πασαλείμματα. Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί αλλαγή πολιτικής με ουσιαστικές και δομικές αλλαγές. Υπάρχει θέληση από την κυβέρνηση; Η τραγική αποστελέχωση όλου του Δημόσιου τομέα, άρα και η αντίδρασή του σε πολλά θέματα, είναι τεράστιο ζήτημα. Αλλά και πάλι δεν μπορεί να δικαιολογήσει την ‘’ολίγη από νόμο’’ πρακτική που είναι η ελεγκτική καθημερινότητα. Και ξέρουμε ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό. Αλλά δυστυχώς στα δικαστήρια για τις περιπτώσεις αυτές δεν αναζητείται ηθικός αυτουργός γι’ αυτά τα εγκλήματα.
Και στην περίπτωση της απώλειας ανθρώπινων ζωών υπάρχουν – κάποιες φορές – κάποιες αντιδράσεις από την διοίκηση που όμως αποδεικνύεται ότι με τις λύσεις που δίνονται δεν επιλύονται τα προβλήματα αυτά στην ρίζα τους.
Μεγάλο θέμα βέβαια είναι ότι υπάρχει πλέον και ανοχή της κοινωνίας, η οποία δυστυχώς με αυτές τις πρακτικές, εθίζεται και έτσι μετά από λίγο καιρό επανερχόμαστε στην πεπατημένη της ‘’ολίγης από νόμο’’. Καμία ενσυναίσθηση, κανένα ενδιαφέρον για το κοινωνικό σύνολο. Όσοι δε διαμαρτύρονται, αποτελούν στόχο λαϊκιστών όλων των επιπέδων.
Δεν είναι όμως τα μόνα ζητήματα όπου έχουμε αυτές τις λογικές εφαρμογής του νόμου.
Στην χρήση του δημόσιου χώρου από τα καταστήματα δεν υπάρχει η ίδια πρακτική; Ελέγχεται η καταλαμβανόμενη έκταση που έχει παραχωρηθεί; Προστατεύεται η κίνηση των πεζών; Οι υφιστάμενες ‘’πρόχειρες’’ κατασκευές / γυάλινα κλουβιά; Η διαχείριση του ωραρίου μουσικής; Εδώ και πάνω από χρόνο δεν λειτουργεί η λαϊκή αγορά στον Άγιο Νικόλαο παράνομα; Και πριν την τακτοποίηση της νομιμότητας χαρίστηκαν τα επιβληθέντα πρόστιμα για την εκτός νόμου λειτουργίας της. Και οι παράγοντες πανηγυρίζουν. Έτσι απλά.
Ευτυχώς σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε απώλεια ανθρώπινων ζωών . Έχουμε όμως αθέμητο ανταγωνισμό μεταξύ των ομοειδών επιχειρηματιών. Κάποιοι λειτουργούν σε βάρος συναδέλφων τους. Ατιμώρητοι. Αυτό μπορεί εύκολα αν αποδειχθεί αν αναζητηθούν διαχρονικά οι έλεγχοι που πραγματοποιήθηκαν και οι επιβληθείσες ποινές.
Δεν αναφέρθηκα στην οπλοχρησία, στα αυθαίρετα, στις ζωοκλοπές, στην καταπάτηση αγροτικών εκτάσεων από κτηνοτρόφους, κλπ. Βλέπετε η γκάμα του ‘’ολίγη από νόμο’’ είναι πολύ ευρεία. Έχει απ’ όλα.
Αιτία της αδρανοποίησης του πολίτη αποτελεί βέβαια και η τραγικά αργή απονομή δικαιοσύνης. Με τα διάφορα νομικά τερτίπια – ασφαλιστικά μέτρα, ανακοπές, αναβολές, κλπ – επιμηκύνεται υπέρμετρα ο χρόνος απόδοσης δικαιοσύνης και ως εκ τούτου μεγαλώνει υπερβολικά η ασυδοσία των ενόχων.
Πρώτοι ταγοί στην προσπάθεια αλλαγής νοοτροπίας πρέπει να είναι οι τοπικοί άρχοντες που είναι σε καθημερινή επαφή με τον πολίτη.
Με την πολιτική τους πρακτική αλλά και την προσωπική τους θέση και τρόπο ζωής, πρέπει να αποτελούν υπόδειγμα σωστής τήρησης του νόμου και ισότιμης αντιμετώπισης των πολιτών, παιδεύοντας(=εκπαιδεύοντας) τους δημότες τους.
Για μια τέτοια πολιτική πρακτική απαιτείται πολιτική βούληση για ανάληψη ενδεχόμενου πολιτικού κόσμους και όχι λαϊκισμός.
Φυσικά απαιτείται υπευθυνότητα και ενσυναίσθηση και εκ μέρους των πολιτών. Μπορεί ατομικά να έχουν – αναλογικά – πολύ πολύ μικρότερη ευθύνη, αλλά όλοι μαζί ως κοινωνία πολύ μεγάλη.
Μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο – και ασφαλέστερο – μέλλον ;
Στο χέρι μας είναι.
Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές, στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας .
22/01/2025
Αντώνης Εμμ. Ζερβός
Πολιτ. Μηχ/κός ΕΜΠ
πρ. Δήμαρχος Αγ. Νικολάου
Υ.Γ. 1 : Ο Αλέξης Παπαχελάς, στην Καθημερινή της προηγούμενης Κυριακής της 19ης Ιανουαρίου 2025 στο άρθρο του ‘’Οι εξαντλητικές δεύτερες τετραετίες’’ γράφει : ‘’ … Είναι επίσης μια χώρα (εννοεί η Ελλάδα) στην οποία παραμονεύει η στραβή. Είναι τόσα τα σάπια ή σχεδόν σάπια δοκάρια πάνω στα οποία στηρίζεται, που μόνο ανασφάλεια μπορούν να προκαλέσουν. Αυτό ισχύει για την ΕΛ.ΑΣ., στις Ένοπλες Δυνάμεις, σε βασικές υπηρεσίες του ελληνικού κράτους…’’
Υ.Γ. 2 : Το τεράστιο θέμα του εγκλήματος των Τεμπών δεν το έθιξα καθόλου γιατί στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε μόνο ανύπαρκτη εφαρμογή του νόμου αλλά και πιθανότατη παραποίηση τεκμηρίων. Και δύο χρόνια μετά, ακόμα το ψάχνουν. Ούτε αυτοί έχουν πρωθυ-πουργό από τα μέρη τους για άμεσες κινήσεις εντυπωσιασμού.
Γλωσσάρι : Την δεκαετία του ’60, στα μαγέρικα της εποχής το ‘’ολίγη’’ σήμαινε μισή μερίδα .
