Στη Μεγάλη Βρετανία οι ειδικοί προειδοποίησαν όσους έχουν στο σπίτι τους το φυτό πικροδάφνη (σφάκες) να προσέχουν γιατί… αν έρθει σε επαφή με το δέρμα μπορεί να προκαλέσει ξύσιμο και αλλεργική αντίδραση. Το ίδιο θα συμβεί αν κόψουμε μία πικροδάφνη, ενώ αν εισπνεύσουμε τον καπνό, η πιθανή συνέπεια είναι δύσπνοια και δερματικοί ερεθισμοί. Ούτε τα κλαδιά της πρέπει να χρησιμοποιούνται σαν καυσόξυλα.
Εμείς εδώ στην Κρήτη ξέρουμε τις ιδιότητες της πικροδάφνης… ακόμα και τα ζώα ξέρουν και δεν την αγγίζουν! Ηθελημένη χρήση της γίνεται για τη διακόσμηση των δρόμων και βλέπουμε πόσο όμορφες είναι στο δρόμο (ΒΟΑΚ) για τις Λίμνες, ιδίως αυτήν την περίοδο που είναι ανθισμένες.
Πολλές πικροδάφνες θα συναντήσουμε, αυτοφυείς, σε φαράγγια. Αρκετές πικροδάφνες υπάρχουν και στο φαράγγι της Κριτσάς και αν δω επισκέπτη μας να θέλει να κόψει ένα κλαδάκι για να το πάρει μαζί του, συμβουλεύω να το αποφύγει… και παραξενεύεται, όταν εξηγώ τους λόγους.
Συμπερασματικά, η πικροδάφνη μπαίνει άνετα στη λίστα με τα πέντε πιο δηλητηριώδη φυτά στον κόσμο. Παρ’ όλα αυτά θα την βρούμε παντού. Από τις άκρες των δρόμων και των εθνικών οδών μέχρι σε αυλές σπιτιών ακόμη και σχολείων. Παλιά έφραζαν τις τρύπες των ποντικιών με τα φύλλα της πικροδάφνης. Τα ποντίκια για να βγουν έξω, τα έτρωγαν και ψοφούσαν. Οι αρχαίοι έλεγαν ότι η πικροδάφνη είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Αυτό δεν έχει αποδειχτεί, οπότε εμείς δεν συμβουλεύουμε οποιαδήποτε χρήση μέρους του φυτού.
ΥΓ.: Ετυμολογικά η λέξη σφάκα προσέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη σφάκος, την πικρή φασκομηλιά (Κασσωτάκης), άποψη που δεν συμμερίζεται ο Πιτυκάκης. Σφάκα λέμε ακόμα ό,τι πικρίζει πολύ.
ΛΕΩΝ. ΚΛΩΝΤΖΑΣ
