Η οργανική αναβάθμιση του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αγίου Νικολάου αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής στην περιοχή μας. O Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λασιθίου κ. Γιώργος Μαμάκης δήλωσε σχετικά στην ΑΝΑΤΟΛΗ:
«Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από την οργανική αναβάθμιση του ειδικού Δημοτικού Σχολείου Αγίου Νικολάου από 3/θέσιο σε 4/θέσιο.Είναι μία από τις μόλις πέντε μονάδες ειδικής αγωγής πανελλαδικά που προάγονται και αναβαθμίζονται οργανικά. Ένας στόχος της Δ/νσης μας στον ευαίσθητο χώρο της ειδικής αγωγής εκπληρώνεται. Στην προαγωγή του σχολείου οδήγησε αφενός η συνεχόμενη αύξηση του μαθητικού δυναμικού τα τελευταία χρόνια που αντανακλά ασφαλώς την εμπιστοσύνη της κοινότητας στις παρεχόμενες υψηλής στάθμης εκπαιδευτικές υπηρεσίες Ειδικής Αγωγής από το προσωπικό του σχολείου και η λειτουργικότητα της κτιριακής δομής αφετέρου. Δυστυχώς το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο Αγίου Νικολάου είναι η μόνη δομή ειδικής αγωγής στην Δ/νση μας όπου το σχολικό κτίριο σχεδιάστηκε εξ αρχής για την συγκεκριμένη χρήση. Στις άλλες περιοχές της Π.Ε. Λασιθίου η κτηριολογική κατάσταση της ειδικής αγωγής είναι επιεικώς απαράδεκτη. Η οργανική αναβάθμιση του σχολείου θα δώσει λοιπόν ένα περαιτέρω περιθώριο σημαντικών βελτιώσεων ως προς τη φοίτηση των μαθητών με ειδικές ανάγκες σε αυτή τη δομή της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης».
Η σημασία της Ειδικής Αγωγής
Ο κ. Μαμάκης τόνισε ότι «η εξέλιξη αυτή υποδηλώνει την προτεραιότητα που δίνει η Δ/νση μας αλλά και η πολιτεία γενικότερα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, αναβαθμίζοντας τις δομές της, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα φοίτησης και ένταξης στο κατάλληλο εκπαιδευτικό περιβάλλον για κάθε μαθητή και μαθήτρια σε κάθε γωνιά της χώρας μας όπως αρμόζει σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία που θέλει τα άτομα με ειδικές ανάγκες να μπορούν να συμμετέχουν ισότιμα σε όλες τις εκδηλώσεις και εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Δράττομαι της ευκαιρίας για να τονίσω ότι αρκετοί μη γνωρίζοντας τι είναι το ειδικό σχολείο ή ποιος ακριβώς είναι ο σκοπός του, τείνουν να έχουν μία λανθασμένη εικόνα γι’ αυτό ή ακόμα να μην έχουν και καμία. Και αυτό δυστυχώς, συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει μία σωστή ενημέρωση και μία συζήτηση γύρω από τα θέματα που αφορούν την ειδική εκπαίδευση και γενικά την ειδική αγωγή.
Τα 5 ειδικά σχολεία της Δ/νσης μας ή αλλιώς Σ.Μ.Ε.Α.Ε. (Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης), δεν είναι ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα, ούτε άσυλα, ούτε ψυχιατρικά παραρτήματα για άτομα με αναπηρίες (ΑμεΑ), ούτε μέρος φύλαξης ΑμεΑ. Είναι εκπαιδευτικές μονάδες, επανδρωμένες με πλήθος εκπαιδευτικών, επιστημόνων, επαγγελματιών διαφόρων κλάδων και ειδικοτήτων (δασκάλους ειδικής αγωγής, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, φυσικοθεραπευτές, νοσηλευτές κ.α.) που μοναδικό στόχο και σκοπό έχουν την εκπαίδευση – ενίσχυση αυτών των παιδιών».
Υποστήριξη και συμπερίληψη στην Ειδική Αγωγή
Όπως ανέφερε ο κ. Μαμάκης στα Ειδικά Σχολεία προσφέρονται υποστηρικτικές παρεμβάσεις, προκειμένου η εκπαιδευτική διαδικασία να εξυπηρετεί τα παιδιά που έχουν την ανάγκη αυτών των δομών. Η στελέχωσή τους με το εξειδικευμένο προσωπικό είναι ανάλογη των ψυχοκοινωνικών και εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών και μαθητριών και ο προβλεπόμενος εξοπλισμός είναι διαφορετικός. Όμως, ο στόχος θα παραμένει το διαρκές αιτούμενο: οι μαθητές και οι μαθήτριες με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρίες να αποκτήσουν όλες τις γνώσεις και τις ευκαιρίες στη ζωή, να αποτελέσουν μέρος του κοινωνικού συνόλου και μέσα από την ενίσχυση της αυτονομίας τους να καλλιεργήσουν την αυτοεκτίμηση και να αξιώσουν σεβασμό στη μετέπειτα ζωή τους. Και να έρθει η ώρα για την εξάλειψη της Ειδικής Αγωγής στο πλαίσιο της συμπερίληψης.
Στήριξη και μάθηση στα Ειδικά Σχολεία
Πρόσθεσε ότι «στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Αγίου Νικολάου αλλά και στα άλλα τέσσερα ειδικά σχολεία μας σε Ιεράπετρα και Σητεία υπάρχουν όλες εκείνες οι ειδικότητες που είναι αναγκαίες για την λειτουργία τους: λογοθεραπεία (για να μπορέσουμε να εκφραστούμε λίγο περισσότερο με λόγια), η εργοθεραπεία (για να γνωρίσουμε τις δυνατότητες που έχει το σώμα μας), η συνάντηση με την ψυχολόγο (για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό που αισθανόμαστε), η επαφή μας με την σχολική νοσηλεύτρια (για να φροντίσουμε την υγιεινή μας και την υγεία μας), η φυσική αγωγή (παραμένει διαχρονικά το καλύτερο μάθημα όλων) κ.α. Όλες αυτές οι ειδικότητες, στοχεύουν στο να εκπαιδεύσουν, ενισχύσουν τομείς του παιδιού, που θα το βοηθήσουν στην επίτευξη δεξιοτήτων που για όλους εμάς φαντάζουν δεδομένες. Δεξιότητες όπως, η επικοινωνία, η αυτονομία και η αυτοσυντήρηση – αυτοεξυπηρέτηση. Μα πάνω από όλα, αυτοί οι άνθρωποι, είναι εκεί για να επιβραβεύσουν το παιδί, ακόμα και για το ελάχιστο που μπορεί να καταφέρει. Βέβαια, από το ημερήσιο πρόγραμμα, δεν λείπουν τα παιχνίδια και οι δραστηριότητες. Γιατί, ο καλύτερος τρόπος εκμάθησης και επίτευξης των στόχων μέσα σε ένα ειδικό σχολείο, τις περισσότερες φορές είναι μέσω των παιχνιδιών, των δραστηριοτήτων και της επανάληψης. Παρ’ όλ’ αυτά, επειδή ποτέ οι μέρες και οι ώρες δεν είναι ίδιες, κάποιες φορές έχουμε να αντιμετωπίσουμε και πιο δύσκολες καταστάσεις. Κάποια έκρηξη θυμού, έντασης, κάποια ματαίωση του παιδιού για κάτι που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει. Και που τις περισσότερες φορές, θα εκφραστεί ίσως με κλάμα, με επιθετικότητα, ακόμα και με κάποιο τραυματισμό/αυτοτραυματισμό. Είμαστε όμως, όλοι εκεί, για να το αντιμετωπίσουμε και να το ξεπεράσουμε».
Κάθε μικρό βήμα, μια μεγάλη νίκη
Επισήμανε ότι «Αυτό είναι και το μαγικό που συμβαίνει στο ειδικό σχολείο. Όταν ξεπερνάμε μια δυσκολία ή καταφέρνουμε κάτι, ακόμα και το πιο μικρό πράγμα. Ένα βήμα, μια μικρή λέξη, μια κίνηση, ένα βλέμμα… αρκεί, για να μας κάνει να ενθουσιαζόμαστε, να χαιρόμαστε, να χειροκροτάμε και ό,τι άλλο νιώσουμε εκείνη την στιγμή, προκειμένου να εκφράσουμε τη χαρά μας, γι’ αυτό που πετύχαμε. Και όλος αυτός ο ενθουσιασμός έγκειται, όχι μόνο για κάτι που κατάφεραν τα ίδια αλλά και για κάτι που μπορεί να κατάφερε ένας φίλος τους. Και αφού η μέρα μας, πάει να φτάσει στο τέλος της, θα κάτσουμε όλοι μαζί, θα επικοινωνήσουμε με τον τρόπο που ξέρουμε και μπορούμε, θα χαιρετηθούμε. Θα πάρουμε τις τσάντες μας και θα αποχωρήσουμε, χαιρετώντας και αυτή την ημέρα και ανυπομονώντας για την επόμενη».
Κατέληξε λέγοντας πως «Το μόνο διαφορετικό λοιπόν, που συναντάμε σε ένα ειδικό σχολείο είναι ότι η κάθε μέρα είναι ξεχωριστή, όπως και τα παιδιά που έχει. Ότι δεν εκπαιδεύει μόνο τα παιδιά που φοιτούν σε αυτό, αλλά και όλους εμάς που έχουμε την ευκαιρία και χαρά να βρισκόμαστε και να είμαστε μέλος αυτής της μικρής κοινότητας. Γιατί τελικά, μαθαίνουμε πολλά περισσότερα από αυτά τα παιδιά, απ’ ότι θα μπορούσαμε εμείς να τους μάθουμε».
ΣΟΦΙΑ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ
