Μια ηλιόλουστη μέρα -ανάμεσα σε δυο κακοκαιρίες- και μια εύκολη και κοντινή διαδρομή συγκέντρωσαν πολλούς πεζοπόρους στην πλατεία της Νεάποληςστην κυριακάτικη εξόρμηση της 16ης Φεβρουαρίου 2025 του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου.
Στο μυλοτόπι του Νικηθιανού
Έτσι καμιά σαρανταριά νοματαίοι ξεκινάμε την πεζοπορία διασχίζοντας την κωμόπολη, καθώς οι καμπάνες της Μητρόπολης σημαίνουν για την λειτουργία. Συναντιόμαστε με ένα γκρουπ προσκυνητών από Σητεία, αλλά γρήγορα οι δρόμοι μας χωρίζουνε. Εμείς ακολουθούμε την επαρχιακή οδό, που διασχίζει τον εύφορο κάμπο της Νεάπολης με τους περιποιημένους ελαιώνες, ως τον οικισμό Νικηθιανό, γνωστό για το εντυπωσιακό μυλοτόπι, που φαίνεται από την εθνική οδό. «Αποτελείται από 25 περίπου ανεμόμυλους», μου λέει ο κύριος Αντώνης, κάτοικος της περιοχής, «δυστυχώς με την διάνοιξη του νέου ΒΟΑΚ θα καταστραφούν οι περισσότεροι και κανείς δε νοιάζεται», προσθέτει στεναχωρημένος. Τι να του απαντήσει κανείς; Κρίμα αλήθεια να χάνονται τέτοια μνημεία παλιότερων εποχών!
Εμείς για την ώρα θαυμάζουμε τα έργα των προγόνων μας βγάζοντας ωραίες φωτογραφίες. Μερικοί μύλοι, κυρίως όσοι είναι στα όρια του οικισμού, είναι αναπαλαιωμένοι, όμως, όσο απομακρυνόμαστε, περπατάμε δίπλα στα ερείπια κάποιων άλλων. Κάποτε αυτό το καλντερίμι θα είχε πολλή κίνηση με τα φορτωμένα γαϊδούρια, που πήγαιναν το κριθάρι στους μύλους για το άλεσμα. Οι ανεμόμυλοι συνηθίζονται κυρίως στην ανατολική Κρήτη, όπου φυσούν δυνατότεροι οι άνεμοι, αλλά και δεν υπάρχει πολύ νερό για νερόμυλους. Κτισμένοι συνήθως κατά μήκος στην κόψη του βουνού, όπου ο αέρας είναι πιο δυνατός, όχι πολύ μακριά από τις ξερολιθιές με τα σιτηρά και από τα αλώνια. Σ’ αυτό εδώ το μυλοτόπι συναντάμε μάλιστα και τα δυο είδη μύλων: τους «Ξετροχάρηδες» (παντός ανέμου) και τους «Αξετροχάρηδες» (που γυρνούν μόνο με συγκεκριμένο αέρα)!
Στην αρχαία Δρήρο
Στη συνέχεια ανηφορίζουμε ακολουθώντας χωματόδρομους και ξεχασμένα απ’ τον καιρό μονοπάτια, ώσπου φτάνουμε στο ύψωμα του Αγίου Αντωνίου, όπου βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Δρήρου. Τυχεροί είμαστε που έχουμε μαζί μας τον Γιώργο Πόθο, που μας ενημερώνει για τον αξιόλογο αυτό αρχαιολογικό χώρο: “πόλη δωρική, που άκμασε την κλασική – ελληνιστική περίοδο, είχε ναό του Απόλλωνα, εδώ βρέθηκαν τρία χάλκινα αγάλματα, κάτι που δείχνει τον πλούτο της πόλης και την δεξιοτεχνία των τεχνιτών της, επίσης εδώ βρέθηκε σε επιγραφές η παλιότερη ελληνική νομοθεσία, δυστυχώς εμφύλιες διαμάχες οδήγησαν στην παρακμή της”!
Ο αρχαιολογικός χώρος είναι περιφραγμένος και σε πολλά σημεία σκεπασμένος με τα ειδικά δίχτυα προστασίας. Ο λόφος στον οποίο βρίσκεται είναι κατάφυτος με πρίνα, χαρουπιές, που ακόμα κι αν δεν είναι κανείς λάτρης της ιστορίας και της αρχαιολογίας η συνύπαρξη της αρχαίας πέτρας με το καταπράσινο αυτό τοπίο και τη θέα στον κάμπο της Φουρνής στην πίσω πλευρά του είναι αρκετά, για να τον εντυπωσιάσουν!
Κατεβαίνοντας θα σταματήσουμε για κολατσιό στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου κι έπειτα από χωματόδρομο κι επαρχιακή οδό θα επιστρέψουμε στη βάση μας, υπό τη σκέπη της φρεσκοχιονισμένης Σελένας, έχοντας διανύσει 10 χλμ σε 4 περίπου ώρες με τις στάσεις.
Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Χάρη Σιαμπάνη από την Πεζοπορική Ομάδα της Νεάπολης, κάτοικο της περιοχής, που μοιράστηκε αυτή την ενδιαφέρουσα διαδρομή μαζί μας!
