Μετά το πρόσφατο τραγικό περιστατικό στο φαράγγι της Σαμαριάς με ρώτησαν πόσο επικίνδυνο είναι να περπατάμε σε φαράγγια, με ειδική αναφορά στο φαράγγι της Κριτσάς, που το περπατάνε αρκετοί επισκέπτες μας.
Η απάντησή μου είναι ότι στη ζωή μας, ό,τι και να κάνουμε, πολλά είναι τα απρόβλεπτα που μπορούν να συμβούν, αλλά, η ζωή συνεχίζεται. Σίγουρα υπάρχει κάποια επικινδυνότητα μέσα σε ένα φαράγγι, ιδίως αν αυτό είναι στενό, με υψηλές κάθετες πλαγιές. Όμως τα περιστατικά ατυχημάτων συνήθως έχουν σχέση όχι με πέτρες που θα πέσουν από ψηλά, αλλά από απροσεξία των περιπατητών… που όμως μπορεί να συμβεί περπατώντας και σε έναν ομαλό δρόμο. Βλέπουμε πόσο συχνά είναι τα μικροατυχήματα στο πιο δημοφιλές φαράγγι του νομού μας, του Ρίχτη.
Όσο για το φαράγγι της Κριτσάς, σίγουρα είναι ασφαλές, αλλά αποφεύγουμε το περπάτημα μετά από βροχή γιατί μπορεί να πέσουν πέτρες. Στη διάρκεια της πεζοπορίας μας, σε κάποια σημεία του φαραγγιού, θα παρατηρήσουμε λίγες καφετί πέτρες. Είναι πέτρες που έπεσαν πρόσφατα και δεν έχουν ακόμα ξεπλυθεί από το νερό της βροχής. Το πρόβλημα στο φαράγγι της Κριτσάς αφορά τις κατσίκες που, σε ορισμένα σημεία του φαραγγιού, στο πάνω μέρος του, όπως περπατάνε, φεύγουν πέτρες που πέφτουν προς τα κάτω.
Όπως είπε και ο καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας, μετά την αυτοψία που έκανε στη Σαμαριά «τα φαράγγια στην Ελλάδα έχουν εκ φύσεως μία γενικά αυξημένη επικινδυνότητα στην εκδήλωση κατολισθητικών φαινομένων, λόγω της ποικιλομορφίας του ανάγλυφου και των γεωλογικών σχηματισμών. Στόχος λοιπόν είναι να υπάρχει η πρόληψη που καθιστά αυτήν την επικινδυνότητα μεσαία ή χαμηλή. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκδηλωθεί ένας σεισμός, μία κατολίσθηση, έντονα φαινόμενα που δεν μπορούμε να αποτρέψουμε» ανέφερε ο κ. Λέκκας.
Ειδικά για τη Σαμαριά, αλλά αφορά και όλα τα δημοφιλή φαράγγια, «θα πρέπει να βρεθεί ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη των κατοίκων να είναι ανοιχτό το φαράγγι, το οποίο θρέφει την τοπική κοινωνία, αλλά και στην ανάγκη της Πολιτείας να προστατεύει τους πολίτες».
ΛΕΩΝ.Κ.