Αυξάνονται και πληθύνονται τα μαγαζιά της πόλης που προσφέρουν λογιών- λογιών καφέδες και τα συναφή είδη. Μακάρι να έχουν όλα καλή δουλειά.
Είναι γεγονός ότι οι νέοι μας που θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στον Άγιο Νικόλαο, αν αναζητήσουν δουλειά, οι επιλογές που έχουν είναι δύο. Ή να κάνουν μια δική τους επιχείρηση, με ό,τι ρίσκο συνεπάγεται ή να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον τουριστικό κλάδο. Η πρόσληψη στο Δημόσιο, το… όνειρο παλιά κάθε νέου για… παντοτινή αποκατάσταση δεν ισχύει πλέον, αφού οι προλήψεις είναι πλέον με το σταγονόμετρο.
Αρκετοί νέοι μας, από τον Άγιο Νικόλαο και άλλα μέρη της Ελλάδας, έχουν βρει δουλειές και εργάζονται σε άλλα μέρη της γης («brain drain»). Δεν γνωρίζω ούτε έναν που να έχει επιστρέψει γιατί δεν μπορεί πλέον να ζήσει σε ξένο τόπο. Οι αμοιβές που έχουν είναι καλές και δεν έχουν καμιά σχέση με τις δικές μας. Ρώτησα το καλοκαίρι τον Αλέξανδρο και το Μανώλη, που εργάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν ποτέ σκέπτονται να γυρίσουν πίσω και η απάντησή τους ήταν «να γυρίσουμε να κάνουμε τί; Με τις γνώσεις και την εμπειρία που έχουμε δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας για εμάς. Πού θα δουλέψουμε;». Πού, πραγματικά;
ΛΕΩΝ.Κ.
