Η έλλειψη εργατικών χεριών αποτελεί ένα από τα νέα σοβαρά προβλήματα που ανεβάζουν το κόστος της συγκομιδής σε σχεδόν στο διπλάσιο από ότι πέρυσι ιδίως για τους μικρούς παραγωγούς, οι οποίοι πληρώνουν ημερομίσθια 70-80 ευρώ συν πρωινό.
Αποδεικνύεται έτσι η ανάγκη εξεύρεσης λύσεων στον τομέα της συγκομιδής την οποια ενώ οι αρμόδιοι φορείς αντιπαρέρχονται, φαίνεται ότι άρχισαν να αξιοποιούν και εκμεταλλεύονται εγχώριοι και αλλοδαποί μικροεπιχειρηματίες.
Οι επιχειρηματίες αυτοί είναι συνήθως Ελαιοτριβείς, οι οποίοι επεκτείνουν την δραστηριότητά τους εκτός από την έκθλιψη και στην συγκομιδή του ελαιοκάρπου. Οργανώνουν συνεργεία 10-20 αλλοδαπών εργατών, στους οποίους εξασφαλίζουν εργασία για 2-3 μήνες, στέγαση και σχετικώς καλά ημερομίσθια και αναλαμβάνουν την συγκομιδή ελαιοκάρπου διαφόρων παραγωγών της περιοχής πελατών τους στα ελαιοτριβεία τους.
Βέβαια, ανάλογα συνεργεία, πληροφορούμαστε ότι οργανώνονται και από αλλοδαπούς που διαμένουν εδώ μόνιμα. Αυτοί συνήθως προσκαλούν κατά την περίοδο της συγκομιδής εργάτες από την πατρίδα τους, στους οποίους πληρώνουν τα εισιτήρια και τους εξυπηρετούν από πλευράς διαμονής με ενοικίαση σπιτιών στα χωριά που εργάζονται.
Οι περιπτώσεις αυτές δείχνουν τι μπορούσε να γίνει και από πλευράς Κράτους, αλλά και τοπικά από Συνεταιρισμούς. Ας το σκεφτούν!
ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά από άδεια του ([email protected])
