Μιλώντας στην ΑΝΑΤΟΛΗ ο εκπρόσωπος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λασιθίου στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο κ. Κων. Καλδής για τη διαχρονική πλέον έλλειψη φαρμάκων είπε: «Πραγματικά, το έχουμε κατοχυρώσει ως διαχρονικό πρόβλημα. Έχουμε ξαναπεί ότι δεν θα λυθεί ποτέ εκτός κι αν γίνουν μεγάλες ανακατατάξεις στον χώρο, κάτι που δεν προβλέπεται μελλοντικά.
Αυτή την στιγμή βέβαια υπάρχει μία ύφεση στις ελλείψεις, δεν είναι δηλαδή στο τραγικό σημείο που ήταν τους προηγούμενες μήνες. Πάντα, όπως είπαμε, υπάρχουν ελλείψεις. Κάποια σκευάσματα συνεχίζουν διαχρονικά να είναι προβληματικά με την έννοια ότι δεν υπάρχουν στην αγορά, δεν υπάρχουν σε πάρα πολλές φαρμακαποθήκες, δεν υπάρχουν και στις εταιρείες.
Οι φαρμακοποιοί κάνουν πραγματικά τα πάντα για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο, με τηλέφωνα, με εκκλήσεις, με συνεργασίες μεταξύ των συναδέλφων. Ανταλλάσσουν φάρμακα που μπορεί να έχει ο ένας και να μην έχει ο άλλος για να διευκολυνθεί ο κόσμος. Για όλους τους φαρμακοποιούς προτεραιότητα είναι η εξυπηρέτηση των πολιτών.
Το πρόβλημα των ελλείψεων είναι και στις εξαγωγές και στην έλλειψη της δραστικής ουσίας και στο ότι η χώρα μας έχει πολύ φθηνές τιμές γιατί βγαίνει ο μέσος όρος τιμών των φθηνότερων χωρών της Ευρώπης, οπότε διευκολύνεται η ροή προς τα έξω. Έγιναν το προηγούμενο διάστημα κάποιες κινήσεις με κάποιες αυξήσεις τιμών σε πάρα πολύ φθηνά φάρμακα. Το ποσοστό μπορεί να ήταν 50% αλλά μιλάμε για αυξήσεις από το ενάμιση € στα δύο ή από τα δύο στα δυόμιση. Είναι αυξήσεις που έπρεπε κατά τον κλάδο να γίνουν ώστε να κρατηθούν αυτά τα φάρμακα στην αγορά και να μην αντικατασταθούν με άλλα που κόστιζαν 40, 50, 60 €. Έχει γίνει στο παρελθόν αυτό και ήταν καταστροφικό για όλους. Είναι λοιπόν καλύτερο μια αύξηση του 50%, η οποία φαίνεται σαν νούμερο τεράστιο αλλά στην πράξη είναι της τάξης του μισού ή ενός € από το να αντικατασταθεί με ένα φάρμακο που κοστίζει 40-60 ευρώ και η συμμετοχή να είναι 15 ή 20 ευρώ, μόνο η συμμετοχή. Αυτές λοιπόν οι κινήσεις που έγιναν μετά από μία δεκαετία είναι στην σωστή κατεύθυνση.
Επίσης θετικό στοιχείο είναι η απαγόρευση των εξαγωγών και η επάρκεια στην ελληνική αγορά. Όμως πάντα θα υπάρχουν ελλείψεις και θα βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδα, απλώς ελπίζουμε να είναι λιγότερα. Κάποιοι ασθενείς έχουν την ατυχία να είναι ελλειπτικά τα δύο ή τρία φάρμακα που θέλουν κι άλλοι που λαμβάνουν έξι ή επτά και να μην είναι κανένα. Είναι μεν ακραία γεγονότα, αλλά συμβαίνουν.
Θα πρέπει όμως να ξέρει ο κόσμος που προσέρχεται στα φαρμακεία ότι οι φαρμακοποιοί είναι μαζί του, αναζητούν εναγωνίως το φάρμακο και θα είναι πάντα μαζί του για την λύση του προβλήματος. Ο ασθενής για εμάς είναι πάνω από όλους, με αυτόν ζούμε καθημερινά και μοιραζόμαστε τις αγωνίες του».
ΜΑΡΙΖΑ ΨΑΡΑΚΗ
