Διαδικτυακή διάλεξη της Δρ. Μεταξία Τσιποπούλου: Το βυζαντινό νεκροταφείο πάνω από το Μινωικό ανάκτορο

Τα έτη 1991-1995 παράλληλα με την ανασκαφή του Μινωικού ανακτόρου του Πετρά ερευνήθηκε και ένα βυζαντινό νεκροταφείο, που είχε ιδρυθεί πάνω στα ερείπια του ανακτόρου, και χρησιμοποιήθηκε από το τέλος του 11ου ως τον 13ο αιώνα μ.Χ.
Στο νεκροταφείο είχαν ταφεί 99 άτομα, άνδρες, γυναίκες παιδιά και βρέφη, σε 33 τάφους διαφόρων τύπων και σε ένα οστεοφυλάκιο. Στη διάλεξη παρουσιάζονται οι τύποι των τάφων, τα ταφικά έθιμα, τα κινητά ευρήματα, καθώς και το ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Περιλαμβάνονται επίσης τα κυριότερα συμπεράσματα της μελέτης του σκελετικού υλικού, τα οποία βοηθούν στην κατανόηση της ζωής της μικρής κοινότητας στην οποία ανήκε το νεκροταφείο.

 Η Δρ Μεταξία Τσιποπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Πήρε το πτυχίο της και το διδακτορικό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα διατριβής την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου στην Ανατολική Κρήτη. Συνέχισε μεταδιδακτορικές σπουδές και έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Bristol, στην Αγγλία, για δύο χρόνια, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Ιταλίας, ως υπότροφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Buffalo, ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright. Πριν μερικά χρόνια ήταν επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Bristol στην έδρα Peter Warren.

Εργάσθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού από το 1975 μέχρι το 2011, κυρίως στην Κρήτη, Δυτική και Ανατολική. Από το 2006 ως το τέλος του 2011 διηύθυνε τη Διεύθυνση Εθνικού Αρχείου Μνημείων της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, και ήταν υπεύθυνη για τη διαχείριση της ψηφιακής κληρονομιάς, για το Εθνικό Αρχείο Μνημείων, καθώς και για το Ιστορικό Αρχείο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Στο πλαίσιο αυτό συντόνισε πολλά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που στόχευαν στην προώθηση του ελληνικού πολιτισμού μέσω ηλεκτρονικών εφαρμογών.
H Δρ Τσιποπούλου είναι ειδική για την Εποχή του Χαλκού και την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου κυρίως της Κρήτης, και τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μελέτη της κατανομής των οικισμών, στην κεραμική και την αρχαιολογία του θανάτου. Διευθύνει σημαντικές συστηματικές ανασκαφές στην Κρήτη, περιλαμβανομένου του Μινωικού αστικού οικισμού, του ανακτόρου και του νεκροταφείου του Πετρά Σητείας, και του οικισμού του τέλους της Εποχής του Χαλκού στο Χαλασμένο Ιεράπετρας. Έχει διευθύνει την ανασκαφή του Προανακτορικού τειχισμένου κτιρίου στην Αγία Φωτιά Σητείας, καθώς και τα Υστερομινωικά ΙΙΙ νεκροταφεία στην Κριτσά Μιραμπέλου και τα Αχλάδια Σητείας. Έχει επίσης πραγματοποιήσει επιφανειακές έρευνες, έχει οργανώσει μουσειακές εκθέσεις, καθώς και διεθνή συνέδρια και έχει δώσει πολλές διαλέξεις και σεμινάρια στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Έχει επίσης επιμεληθεί ιστοτόπους για την Ελληνική και τη Μινωική Αρχαιολογία. Οι δημοσιεύσεις της περιλαμβάνουν περισσότερα από 120 άρθρα και αρκετές μονογραφίες, καθώς και επιμέλεια τόμων συνεδρίων.

Eίναι ιδρύτρια και εκλεγμένη πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και αντεπιστέλλον μέλος του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής.